Πάνε δυο τρεις μέρες τώρα που τον βλέπαμε να έχει στήσει την πραμάτειά του επί της επαρχιακής οδού Λευκάδας – Νυδριού, πάνω στη διασταύρωση, εκεί κοντά που βρίσκεται το Lidl.

Τον περάσαμε στην αρχή για περιπλανώμενο παλιατζή (παλαιοπώλη), δεν δώσαμε σημασία, μόλις σήμερα το μεσημέρι σταματήσαμε, και είδαμε ότι πρόκειται για καλατζή (γανωματής).

Για τους νεώτερους που δεν ξέρουν είναι αυτός που «γάνωνε» παλιότερα τα χαλκώματα (μπακίρια): κατσαρόλες, τηγάνια, ταψιά, τεντζερέδες, νταβάδες, καζάνια …μέχρι και κουταλοπίρουνα, δίνοντάς τους πίσω την αρχική γυαλάδα, που ξέφτυνε από την καθημερινή χρήση.

Μετά από μια περίπλοκη εν μέρει διαδικασία, για να φύγουν η μαυρίλα και το παλιό καλάϊ, ο γανωματής επίστρωνε την επιφάνεια των σκευών με κασσίτερο κάνοντάς τα να αποκτήσουν πίσω την παλιά τους αίγλη.

Σήμερα βέβαια όλα σχεδόν τα οικιακά σκεύη που χρησιμοποιούνται για μαγείρεμα είναι ανοξείδωτα, σπάνια είναι τα εναπομείναντα χρηστικά χαλκώματα, τα περισσότερα βρίσκονται καταχωνιασμένα σε αποθήκες, ενώ κάποια άλλα χρησιμοποιούνται για διακόσμηση, αλλά κι αυτά μαυρίζουν (οξειδώνονται) με την πολυκαιρία, χρειάζονται που και που τον καλατζή τους.

Θυμάμαι πιτσιρικάς στο χωριό μου να περνάνε διάφοροι που έκαναν αυτή τη δουλειά: τσιγγάνοι, περιστασιακά κάποιοι πρόσφυγες, όπως θυμάμαι που τους έλεγαν ακόμη τότε, ανά τακτά διαστήματα ο μπάρμπα Τάσος ο Καλατζής (Γεωργάκης) από το Πινακοχώρι, πάντα μουτζουρωμένος και με ένα μπόγο με τα σύνεργά του στην πλάτη -μόλις σήμερα μάθαμε ότι συνεχίζει ακόμη να εξασκεί το επάγγελμα αυτό- ο μπάρμπα Χρήστος (Μπακογιώργος) από τα Μαυροϊννάτα (Αλέξανδρος) και διάφοροι άλλοι.

Καλατζής (καλαϊτζής) λοιπόν ή γανωματής, ένα παραδοσιακό επάγγελμα που τείνει να εξαφανιστεί… Αν χρειάζεστε κάτι θα τον βρείτε στο πόστο που αναφέραμε, ίσως, όπως μας είπε, να ανέβει για το πανηγύρι της Φανερωμένης μέχρι το μοναστήρι…

Πηγή: Λευκαδίτικα Νέα