Mεγανήσι...τέσσερις εποχές!

Mεγανήσι…τέσσερις εποχές!

Στο Μεγανήσι ζουν περίπου χίλιοι εκατό κάτοικοι , αριθμός που τους καλοκαιρινούς μήνες τριπλασιάζεται.

Για κάποιον που μένει μόνιμα στο νησί ο χρόνος περνάει γρήγορα και με λίγη παρατηρητικότητα ανακαλύπτει τα διαφορετικά του πρόσωπα περνώντας από εποχή σε εποχή. Πανέμορφο αγριεμένο ή γαλήνιο, γεμάτο κόσμο ή χωρίς, παραμένει ανεξάντλητο θέμα στο καβαλέτο κάθε ζωγράφου.

Η πέτρα στους τοίχους του παλιού χαμηλού σπιτιού ξαναγεννιέται στα νεώτερα διόροφα πολυτελή οικοδομήματα και συνεχίζει στα πλακόστρωτα στενάκια για να συναντήσει τα ασφαλτοστρωμένα οδικά δίκτυα. Δρόμοι και στενά που αλλάζουν εικόνα από εποχή σε εποχή τόσο απότομα που μόνο σε μέρη σαν το Μεγανήσι συναντάς.

Την μια με συχνό συναπάντημα λογιών λογιών ανθρώπων, κουραστκό ενοχλητικό πολλές φορές και έντονο, την άλλη με λιγοστούς διαβάτες που σπάνια συναντώνται.

Κι εκεί που οι καλημέρες ακούγονται από όλα τα σημεία, σιωπή ακολουθεί τον ήχο του βήματος στην πλάκα του δρόμου.

Η θάλασσα άγρια, θηρίο που σκίζει το βότσαλο όλο το χειμώνα σκούρα μπέ και σκιαχτερή, γαλήνια και άπραγη αγκαλιάζει τα ξαναμένα κορμιά των παραθεριστών μόλις ανοίξει λίγο ο καιρός.

Με μυρωδιές που ενναλλάσονται σύμφωνα με την αλλαγή της θερμοκρασίας και το πέρασμα του καιρού. Η τσίκνα της τηγανιτής μαρίδας γίνεται οσμή από μπριζόλα σουβλάκι και τσιπούρα.

Όλες τις εποχές οι άνθρωποι δραστηριοποιούνται ανάλογα με τις ασχολίες και τα ενδιαφέροντα τους.

Η καλοκαιρινή σαιζόν ξεκινώντας θα βρει τους περισσότερους να εργάζονται στις τουριστικές επιχειρήσεις.

Οι νεώτεροι με τον δίσκο στο χέρι έτοιμοι να ξεδιψάσουν τον κάθε επισκέπτη που θα επιλέξει το νησί για διακοπές.

Οι μεγαλύτεροι στην κουζίνα στη ψησταριά και στη λάντζα των εστιατορίων. Ακόμα κι γηραιότεροι στις επάλξεις να προσφέρουν ότι μπορεί ο καθένας.

Ξενοδοχεία μπαράκια σούπερ μάρκετ και άλλες μικρές ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις απασχολούν το μεγαλύτερο μέρος του ενεργού πληθυσμού.

Κι ο επισκέπτης ντόπιος ή ξένος απολαμβάνει υπηρεσίες , σε ένα τοπίο που χρώματα όπως το πράσινο το γαλάζιο και το καφέ παίζουν καθημερινό παιχνίδι ξεκουράζοντας το κουρασμένο βλέμμα των ανθρώπων.

Η θάλασσα, οι λόφοι τα δρομάκια, οι παραλίες, και τα ξωκλήσια χώροι επισκέψιμοι βατοί και ευχάριστοι προσελκύουν τα βήματα προσφέροντας με απλότητα ηρεμία αλλά και ένταση, ανάλογα με την επιθυμία και την ανάγκη του καθενός.

Ρολόι η ζωή των ανθρώπων ως το τέλος Οκτώβρη όπου τότε αλλάζει εντελώς η εικόνα.

Οι δραστηριότητες των ανθρώπων έχουν να κάνουν με τη φύση τη θάλασσα και την οικιακή οικονομία.

Το μάζεμα της ελιάς και η περιποίηση των δέντρων, η συντήρηση και το βοτάνισμα των κήπων, η συλλογή των ξύλων και η φροντίδα των χωραφιών ασχολία κυρίως των μεγαλυτέρων.

Και λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα οι κτηνοτρόφοι που υπάρχουν στο νησί προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τα ζώα τους στη συνύπαρξη τουριστικής ανάπτυξης και πρωτογενή τομέα.

Γι αυτούς τους επαγγελματίες η εικόνα παραμένει ίδια όλο το χρόνο.

Ώρα επίσης για χαλάρωση και ηρεμία και οι κεντήστρες παίρνουν θέση στις αυλές .

Το λευκαδίτικο εργόχειρο εξακολουθεί να παράγεται στο Μεγανήσι, όπως το πλέξιμο με το βελονάκι και ο αργαλειός.

Παραδοσιακά δημιουργήματα από έμπειρα χέρια προίκα για τις επόμενες γενιές.

Δραστηριότητες που συνδυάζουν την ανάπτυξη, κρατώντας την παράδοση και τον τουρισμό διατηρώντας την ποιότητα του φυσικού τοπίου και την αγνότητα των ανθρώπων, τα ήθη και τα έθιμα.

Η λευκαδίτικη φορεσιά της γιαγιάς , η κόφα με το παραγάδι του ψαρά, τα ταλαιπωρημένα χέρια του αγρότη και η κεντημένη καλημέρα της υφάντρας, ανταμώνουν τα μοντέρνα ντυσίματα, τα γιοτ και τα κότερα και συναντούν τους δικούς τους ανθρώπους, και τους καλοκαιρινούς παραθεριστές .

Το Νηπιαγωγείο το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και οι δύο Λυκειακές τάξεις εκπαιδεύουν περίπου 60 παιδιά που προσθέτουν με την σειρά τους τη ζωντάνια την αισιοδοξία και την ανεμελιά που απολείπεται για την ποικιλία και τη αρμονία του τρόπου ζωής στο Μεγανήσι.

Το μέλλον που σιγά σιγά γίνεται παρόν που δηλώνει πιο δυναμικά παρουσία κι αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα της πλοκής της ιστορίας.

Και είτε φεύγει και γράφει καλοκαιρινές στιγμές, είτε μένει και κρατάει το κεφάλαιο ολοχρονίς.

Οι πρωινές καθημερινές ώρες του σχολείου και τα απογευματινά εξωσχολικά μαθήματα συνδυάζονται άψογα με το παιχνίδι το ψάρεμα το ποδόσφαιρο, αλλά και οτιδήποτε δημιουργικό προκύψει…

Δροσιά από νιάτα με παιδικές φωνούλες που σκορπίζονται στα ήσυχα πια στενάκια των χωριών.

Το Μεγανήσι μέσα από τα πρόσωπα των ανθρώπων καταγράφει την καθημερινότητα σε κάθε εποχή του χρόνου.

Πρόσωπα χαμογελαστά, που μαρτυράνε το μέλλον το παρόν το παρελθόν, που το καθένα προσθέτει τη δική του παράγραφο στην ιστορία, και με ρόλους καρατερίστικους και πρωταγωνιστικούς συνθέτουν πολλά μικρά μονόπρακτα που παίζονται καθημερινά στη Μεγανησιώτικη σκηνή.

Μορφές που μένουν ανεξίτηλες στις μνήμες, η καθεμιά μοναδική για το χιούμορ, τη δεξιοτεχνία την πορεία η το χαρακτήρα της.

Αγνοί πονηροί χορατατζήδες, γκρινιάρηδες, μικρότεροι η μεγαλύτεροι , ζουν δουλεύουν χαλαρώνουν στο χρόνο ανάλογα με τη φύση της δουλειάς τους. Πολλές φορές χωρίς να συναντιούνται καθόλου….