Άντε …πέρασε κι αυτός και ότι από πίσω ακολουθεί  είναι πια χειμώνας. Αν και ο καιρός εξακολουθεί να είναι καλός  με λίγες αλλά έντονες βροχές να δίνουν μικρές ανάσες στο διψασμένο χώμα.

Πιο έντονη η πρωινή δροσιά και η βραδινή υγρασία αρχίζει και τσιγκλάει τα κόκαλα σου.

Οκτώβρης …Μήνας αλλαγών  στο σκηνικό, στη φύση στη καθημερινή μας ζωή .

Εισαγωγή του χειμώνα με την αλλαγή της ώρας να μεγαλώνει το σκοτάδι  που γίνεται ακόμα πιο βαθύ με το σβήσιμο των φώτων από τα μαγαζιά που έκλεισαν πια.

Με την  νύχτα που έρχεται νωρίτερα  και μας οδηγεί  άρον άρον  στο σπίτι. Με εξαίρεση τις βραδιές των μεγάλων ματς… Με τους δρόμους να έχουν αδειάσει μέχρι τις 9  το αργότερο.

Ε! πόσο πια κι αυτοί…

Με τα τελευταία κοτεράκια να σηκώνουν άγκυρα  και τους τουρίστες να μας αποχαιρετούν γλυκά … See you next year…

Με την θάλασσα να αλλάζει χρήση και από δροσερή πισίνα για τα ζεστά σώματα να γίνεται  δεξαμενή πολύτιμων εδεσμάτων.

Μήνας της μαρίδας και της ψαρόπιτας. Μήνας του καλαμαριού κι οι βάρκες  πήραν θέση οι λάμπες άναψαν και οι καλαμαριέρες απλώθηκαν …

Ένα χόμπι που επηρεάζει την κίνηση της αγοράς που έπεσε πια στα πιο χαμηλά επίπεδα. Κι αυτό γιατί τα καλαμάρια ανέκαθεν περισσότερο σαν χόμπι και λιγότερο σαν πηγή εισοδήματος, αποτελούσε αγαπημένο ψάρεμα , κι έτσι άντρες αλλά και γυναίκες μόλις σουρουπώνει εξαφανίζονται…

Οι στιχομυθίες της εποχής παίρνουν την θέση τους στην γραφικό μας καθημερινό λεξιλόγιο.

-Εβγαλες τίποτα;

_Μπα ούτε τσιγκί…εσείς;

_Κάνα δυό κιλά αλλά πήαμε στο φερμέκλο. Είχε αέρα όμως και μας έβγαλε τα΄άντερα.

-Στο φερμέκλο;;; Μωρέ δε πάου που να ξέρω ότι το κάθε καλαμάρι είναι ένα μέτρο.

Η αλήθεια ποτέ δεν λέγεται φυσικά. Ούτε για το πόστο ούτε για τη ψαριά. Κι αυτό όλοι το ξέρουν αλλά κουβέντες να γίνονται…

Κι όπως σε όλα, εισχώρησε κι εδώ η τεχνολογία και τα κινητά κατέβασαν εφαρμογές με χάρτες και στίγματα για ξέρες και μεριές …

Κι αυτό δίνει προβάδισμα στη νέα γενιά αλλά και σε γκατζετάκιες…

Το μαριδάκι  μοσχοβόλησε και πάλι κι ο καλλιτέχνης Νικολά  ξεκουράζει τις φωνητικές του χορδές και κάνει τον τρατολόγο. Τηγανιτό ή σε πίτα το μαριδάκι σκέπασε την μυρωδιά της μπριζόλας που έβγαινε τόσο καιρό από τα αναμμένα μεγάλα μπουριά των εστιατορίων  που τώρα πια σβηστά και ανενεργά ξεκουράζονται. Σειρά των απορροφητήρων  και των καμινάδων…

Σειρά και των βαριά αποσταμένων  να ξεκουραστούν. Να αποσυμπιεστούν να χαλαρώσουν και να καταφύγουν στα χόμπι αλλά και τις δουλειές που είχαν αφήσει πίσω τόσο καιρό. Το καλοκαίρι που έφυγε και ο χειμώνας που έρχεται απαιτούν  μάζεμα αλλά  και προετοιμασία. Κι έτσι η μέρα ξεκινάει με δουλειές , ακολουθεί περπάτημα ψάρεμα βόλτα ή καφεδάκι, για να κλείσει με καλαμάρια, ποδόσφαιρο ή τηλεόραση και face book.

Μήνας φροντίδας της φύσης ο Οκτώβρης. Σοδειά δεν έχει φέτος. Το χαλάζι φρόντισε γι αυτό κι έτσι δεν υπάρχει ρόγγος. Τα δέντρα όμως και τα φυτά έχουν έντονα την ανάγκη καθαρισμού των ξερών και κιτρινισμένων από τη ζέστη φύλλων και το κλάδεμα αυτή την εποχή είναι στα φόρτε του. Κι ύστερα  ακολουθεί φωτιά και κάθαρος. Με το μαλακό γιατί η γη είναι ξερή ακόμα κι οι πυρκαγιές εύκολες. Μη ξεσηκώνουμε τώρα φερι μποτ και σινούκ ελικόπτερα… Και ποιος τα πληρώνει;

Κι η γύμνια απλώνεται ξαφνικά. Στις αυλές από τα κλαδεμένα κλίματα .στις πλατείες στα χωράφια στους κήπους.

Φως τώρα μπαίνει από παντού αφού οι ίσκιοι τους πριονίστηκαν .

Σωροί από φύλλα και κλαριά στους δρόμους που εξαφανίζονται στο λεπτό και γίνονται τροφή για τα ζώα. Μπας κι αφήσουν ήσυχα επιτέλους τα δεντράκια και τα λουλούδια του κόσμου. Να φάει και κάνας ξένος κανα πορτοκάλι…

Στη γύρα βγήκανε κι άλλα ζώα όμως, άγνωστο γιατί και μαγαρίζουν τον τόπο… Αυτά μάλλον αναζητούν ταίρι κι όχι τροφή γι αυτό και οι βόλτες στο κέντρο…

Τροφή ψάχνουν από δω και πέρα κι οι γάτες που κλείνοντας τα εστιατόρια γυρνάνε απελπισμένες από δω κι από κεί αναπολώντας παλιές καλές στιγμές μεταξύ τσιπούρας και μπριζόλας …

Τις καταλαβαίνεις από το μελαγχολικό τους παραπονιάρικο νιαούρισμα.

Μη σου πω ότι τις νιώθεις κιόλας… Από την καλοπέραση στη πείνα., από τη φασαρία στην απόλυτη σιωπή… Μην νομίζετε βέβαια πως είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα… Εμείς μια χαρά είμαστε εδώ. Και τον καφέ μας μπορούμε να πιούμε, και το ποτό μας και το φαγητό μας και τους χορούς μας να πάμε. Καμιά φορά δεν έχουμε και που να παρκάρουμε… Γι αυτό και το παρκάρισμα του Άρη…

Και κάπου ανάμεσα γεμίζουν κι οι βαλίτσες για την αναχώρηση των τελευταίων που θα καταφύγουν στην πόλη για να περάσουν τον χειμώνα. Ηλικιωμένοι που αναζητούν μεγαλύτερη ασφάλεια κοντά στα παιδιά η στους γιατρούς τους, αλλά και νεότεροι που δεν αντέχουν τη χειμωνιάτικη ερημιά και την κλεισούρα του νησιού έφυγαν κι αυτοί μαζί με τον Οκτώβρη.

Κι έτσι μειώθηκε αισθητά ο μόνιμος πληθυσμός. Παραμένουμε όμως αρκετοί για να αγαντάρουμε..

Κι όσοι φύγανε φύγανε…. Κι όσοι μείναμε ρίξαμε άγκυρα γερή για να μην παρασυρθούμε κι εμείς από το κύμα και μας πάρει και μας σηκώσει όλους μαζί. Κι αντιστεκόμαστε προσπαθώντας ο καθένας με τον τρόπο και τα ενδιαφέροντα του να κάνουμε καλύτερες τις μοναχικές  μέρες του χειμώνα.

Σιγά σιγά γινόμαστε όλοι μια παρέα , μια γειτονιά, κι αυτό μπορεί να έχει και τα καλά του. Πώς θα μπορούσε όμως να είναι αλλιώς όταν όλοι γύρω σου φεύγουν.

Και λίγο πριν φύγουν οι κυρίες της αυλής, μαζεύονται για ένα τελευταίο κους κους. Τα καροτσάκια με τις μαμάδες κάνουν έναν τελευταίο περίπατο, κι οι λίγοι μαθητές  αρχίζουν τις εκδρομές και τα πάρτι για να ξαναβρούν τους συμμαθητές τους  που έφυγαν και να γεμίσουν το ταμείο τους.

Έτσι,  μετά την σχολική γιορτή και την παρέλαση, της 28^ης , έκαναν το πρώτο τους πάρτι στο precious. Εκμεταλλεύτηκαν το γιορτινό ΣΚ που είχε αρκετό κόσμο το νησί που τα τίμησε και τα ενίσχυσε με την παρουσία του .

Γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που ήρθαν στο Μεγανήσι αν και χάλασε φέτος η αργία που έπεφτε Σάββατο. Παρολαυτά είχαμε κόσμο, που ο καθένας για δικούς του λόγους συνδύασε βόλτα και υποχρεώσεις . Οι περισσότεροι  ήρθαν να πάρουν τους γέρους τους… Κι ο καλός καιρός που κρατάει ακόμα βοήθησε. Μια μπόρα  μας τα χάλασε αλλά κράτησε λίγο.

Κι αυτό θα είναι το τελευταίο γεμάτο σαββατοκύριακο μέχρι τα Χριστούγεννα. Από δω και πέρα μόνο εμείς κι ο Γκρει θα μείνουμε οπού θα πρέπει να του απονεμηθεί ο τίτλος του επίτιμου δημότη κάποια στιγμή.

Και η  απονομή του Βραβείου Μπεκόπουλου έγινε και φέτος δυστυχώς χωρίς την παρουσία του, αφού σοβαρά προβλήματα υγείας καθιστούν αδύνατη την μετακίνηση  του. Δια χειρός του αγαπημένου μας και εκπροσώπου του γιατρού, κυρίου Σπύρου το βραβείο φέτος κατέκτησε η Χριστίνα Πολίτη, κόρη του Νίκου και της Ζαχαράτης.

Η Χριστίνα συγκέντρωσε την μεγαλύτερη βαθμολογία και πέρασε στο τμήμα πολιτικών και κοινωνικών επιστημών στην Πάντειο.

Συγχαρητήρια στην Χριστίνα και στην οικογένεια της. Ένα ακόμα παράδειγμα παιδιού που επιβεβαιώνει ότι τα σχολεία μας και οι μαθητές μας μπορούν επάξια να ανταγωνιστούν τα σχολεία της πόλης και να έχουν ανάλογες ή και μεγαλύτερες επιτυχίες.

Οι γυναίκες τώρα, ενεργοποιήθηκαν και «έστησαν» χορό με τον δάσκαλο Μάκη να οδηγεί τα βήματα κάθε Τρίτη μέσα από τον σύλλογο τους.

Επιστροφή στην καθημερινότητά τους. Στα γλυκά στα κεντήματα στα πλεκτά, στο καφεδάκι και στα ξενύχτια…

Κι οι νεαροί καλλιτέχνες –γιατί έχουμε πολλούς-βρήκαν τη δική τους διέξοδο στη μουσική και  ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους . Έκαναν γκρουπάκι και παίζουν κάθε τόσο κλασική ξένη μουσική.

Άλλοι νεαροί , τον Οκτώβρη έφυγαν για διακοπές. Αθήνα Πάτρα εξωτερικό… σαραντάκαπνοι και με τα μπουρμπουάρ στη τσέπη παίρνουν στο κατόπι τον τελευταίο τουρίστα. Κάποιοι από αυτούς γυρνάνε γρήγορα πίσω. Οι περισσότεροι όμως ξεχειμωνιάζουν και επιστρέφουν με το άνοιγμα της σαιζόν.

Επιστροφή και στο κους κους… Νέοι δεσμοί, χωρισμοί, συνδυασμοί που σκάνε μύτη με υποψήφιους δημάρχους και δημαρχίνες, γάμοι αρραβώνες έριδες και επανασυνδέσεις. Τσακωμοί, νέες συνεργασίες και νέες επιχειρήσεις… όλα στην καθημερινή ατζέντα συζητήσεων.

Κι όλα μια μπάλα… Ένα ανακάτεμα που συμπιέται κι από τους μάστερ του είδους και με λίγη σάλτσα παραπάνω παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις… Και κάπου εκεί το χάνεις… Δεν ξέρεις πια η αλήθεια και ποιο το ψέμα. Ποια η υπερβολή και ποια η πραγματικότητα.

Αλλά δε σε πολυνοιάζει κιόλας… δε βαριέσαι… κουβέντα να γίνεται …Εξάλλου στο τέλος φαίνεται πάντα η αλήθεια…

Στο τέλος θα μάθουμε και τον κλέφτη των φυτών που εξαφανίστηκαν σε ένα βράδυ  από τη ρίζα. Παλιό φαινόμενο και διόλου περίεργο αφού ο τύπος τα παίρνει έτοιμα μεγαλωμένα και με τη ρίζα. Αδειάζει τα ξένα παρτέρια και γεμίζει τα δικά του…Που θα πάει όμως κάποια στιγμή θα υπάρξουν και οι αποδείξεις…

Γεγονός ευχάριστο οι αρραβώνες του Δημήτρη (Δάγλα) και της Κωνσταντίνας (Αργυρού) που έγιναν σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Η ώρα η καλή… (Σπύρο και του χρόνου …παππούς. Να σε δω με καροτσάκι στην πλατεία με τα κινητά στο χέρι …)

Ο επερχόμενος γάμος του Ηλία και της Βάσως επίσης θέμα συζήτησης. Το ζευγάρι παντρεύεται τις πρώτες μέρες του Νοέμβρη αλλά το κλίμα προετοιμασίας καλεσμένων και συγγενών υπάρχει έντονο.

Τα στολισμένα μπαλκόνια  στα σπίτια των μελλόνυμφων που προμηνύουν τέτοιου είδους στιγμές και έχουν γίνει μόδα τελευταία, ανεξάρτητα από το μέρος όπου γίνεται ο γάμος, προειδοποιούν καιρό πριν και παραμένουν και αρκετό καιρό μετά.

Οι πολύχρωμες κορδέλες και τα τούλια φωνάζουν από μακριά…

«Εδώ έχουμε χαρές»… Κι είναι ωραίο και χαριτωμένο αλλά, κάντε και κανένα γάμο στο νησί ρε παιδιά… Μόνο τα ζαχαράτα και τα τούλια μας μείνανε… Άσε που τέτοια εποχή δεν είναι να λείπει ούτε ένας.

Και κάτι που μας ξέφυγε τον Σεπτέμβρη. Ο Γώργος (Ψαράς) και η Παναγιώτα βάφτισαν τον μικρό τους γιό στην Αθήνα. Το όνομα αυτού Λευτέρης. Να σας ζήσει παιδιά…

Και μήνας γενεθλίων και μεγάλων γιορτών ο Οκτώβρης. Κεράκια σβήσαμε και φάγαμε γλυκά από τους Γεράσιμους και τους Δημήτρηδες.

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους..

Γράφοντας συνειδητοποιώ ότι ο Οκτώβρης δεν έχει μ. Τόψαξα λίγο και για όσους δεν το γνωρίζουν έχει ενδιαφέρον να δούμε γιατί.

Παλιά λοιπόν το ημερολόγιο είχε 10 μήνες, καθώς απουσίαζαν οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος, οι οποίοι προστέθηκαν αργότερα, επομένως η χρονιά ξεκινούσε από τον  Μάρτιο.

Το ρωμαϊκό ημερολόγιο στα λατινικά ήταν το εξής:

1) Martius (στον Άρη) 2) Aprilis (στην Αφροδίτη) 3) Maius (στη Μαία) 4) Junius (στην Ήρα) 5) Quintilis (πέμπτος) 6) Sextilis (έκτος)
7) September (έβδομος) 8) October (όγδοος) 9) November (ένατος) 10)December (δέκατος).

Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρωμαϊκό ημερολόγιο, οι πρώτοι τέσσερις μήνες είχαν ονόματα Θεών. Οι επόμενοι συνέχιζαν αριθμητικά, δηλ. ο Quintilis ήταν ο πέμπτος, ο Sextilis ήταν ο έκτος κ.ο.κ.

Αργότερα ο πέμπτος και ο έκτος μήνας αφιερώθηκαν σε αυτοκράτορες και συγκεκριμένα στον Ιούλιο Καίσαρα καΟι επόμενοι μήνες όμως συνέχισαν αριθμητικά. Συγκεκριμένα ο έβδομος μήνας λεγόταν September από το septem (εφτά), ο όγδοος μήνας ονομάστηκε October από το octo (οκτώ), ο ένατος ήταν ο November από το novem (εννιά) και τέλος δέκατος και τελευταίος ήταν ο December από το decem (δέκα).

Επομένως, αφού ο Οκτώβριος δεν είχε μ στα λατινικά (October), δεν έχει, προφανώς, ούτε στα ελληνικά.ι στον Οκταβιανό Αύγουστο.

Αργότερα, όταν προστέθηκαν οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος στην αρχή του ημερολογίου, η αρίθμηση χάλασε, καθώς ο Σεπτέμβριος από 7ος έγινε 9ος, ο Οκτώβριος έγινε 10ος, ο Νοέμβριος 11ος και ο Δεκέμβριος 12ος.

Ωστόσο η ονοματολογία έμεινε και μαζί της ο Οκτώβριος για να μας παιδεύει με την ιδιομορφία του.

Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το πέρασμα του Οκτώβρη…Από την άλλη, περνάν οι μήνες περνάν και τα χρόνια  και μεγαλώνουμε κι εμείς .Όμως ετούτο το νησί από πάντα ήθελε να διώχνει γρήγορα τους χειμώνες και να φέρνει τα καλοκαίρια. Προσωπικά διαφωνώ. Και άλλοι νομίζω, αλλά αυτή είναι η γενική αίσθηση .

Έτσι κι αλλιώς το ρολόι δεν γυρίζει πίσω κι ο χρόνος είναι ασταμάτητος… Τουλάχιστον ας περνάει όμορφα και γεμάτα…

Κι η αφού η ώρα άλλαξε, βγήκαν οι τράτες, έκλεισαν τα μαγαζιά, έφυγε ο κόσμος , κλαδέψαμε, μαζέψαμε, κατεβάσαμε χειμωνιάτικα,  βάλαμε πετρέλαιο  και τα πρώτα τζάκια άναψαν, μπορούμε να πούμε κι επίσημα πια καλό χειμώνα.

Να περάσει γρήγορα και να χαρίσει μόνο όμορφες και ζεστές στιγμές σε όλους μας.

Να περνάτε καλά όσοι  φύγατε , να μας σκέφτεστε και να μας προσέχετε τα γεροντάκια.

Κι εμείς εδώ θα φυλάμε και θα προσέχουμε ότι έχετε αφήσει πίσω. Έμψυχο και άψυχο…

Και μέχρι να ξανασυναντηθούμε θα τα λέμε συχνά …ξέρετε εσείς…

Ραντεβού στις στιγμές του Νοέμβρη!

Ως τότε… από Μεγανήσι…

Καλό βράδυ !