Ο Θεοδόσης Μπεκόπουλος, δυστυχώς, δεν είναι πια κοντά μας. Έφυγε ήσυχα χτες το βράδυ , όπως ήσυχα του άρεσε να ζει.

Ο Θεοδόσης Μπεκόπουλος όμως, (ο οποίος, αν και δεν γεννήθηκε στο Μεγανήσι, δικαιούται τον τίτλο του Μεγανησιώτη πολύ περισσότερο από αρκετούς ντόπιους), συνεχίζει να ζει μέσα στις καρδιές μας. Κι αυτό γιατί ήταν σπουδαίος σε όλα του: σπουδαίος γιατρός, σπουδαίος δάσκαλος, σπουδαίος άνθρωπος πάνω και πέρα απ΄όλα!

Υπήρξε πανεπιστημιακός καθηγητής της Ιατρικής, από τους πιο σημαντικούς πανευρωπαϊκά επιστήμονες στην ειδικότητά του, την ουρολογία. Με πλήθος εργασιών και δημοσιεύσεων, καθώς και εγχειριδίων σχετικά με την επιστήμη του, πολυταξιδεμένος, πολύγλωσσος, βραβευμένος σε πολλά διεθνή ιατρικά συνέδρια, διδάκτορας σε  πανεπιστημιακές έδρες εντός και εκτός Ελλάδας.

Ωστόσο δεν ήταν μόνο αυτά, μιας και υπήρξε λάτρης της μουσικής και των τεχνών, της λογοτεχνίας και του θεάτρου. Πολλοί από τους στενούς του φίλους ανήκαν στην καλλιτεχνική οικογένεια, όχι μόνο στην ιατρική! Κι ακόμα περισσότερο υπήρξε Άνθρωπος που αγαπούσε τον άνθρωπο, που πάσχιζε να γιατρέψει και να απαλύνει τον πόνο στους συνανθρώπους του, τις περισσότερες φορές χωρίς χρήματα. Η ακαδημαϊκή του καριέρα, η επιστημονική επιτυχία και η αναγνωρισιμότητά του, δεν τον αλλοίωσε σαν χαρακτήρα. Παρέμεινε μέχρι το τέλος σεμνός, ταπεινός, ήσυχος, προσηνής, καλόκαρδος και καλοκάγαθος, με τεράστια αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, που την μοίραζε απλόχερα.

Το γαλήνιο του χαρακτήρα του, οδήγησε κάποτε τον Τρικαλινό γιατρό μας στο Μεγανήσι. Το λάτρεψε από την πρώτη στιγμή, δεν έπαψε ποτέ να το χαρακτηρίζει «παράδεισο». Αγάπησε και τους ανθρώπους του, δέθηκε με τον τόπο μας, έφτιαξε σπιτικό εδώ και επισκεπτόταν το νησί σε κάθε ευκαιρία έκτοτε. Σύντομα έγινε ένα με τους ντόπιους, έγινε Μεγανησιώτης με έγνοια για το νησί, με σημαντική συμβολή στην πρόοδο, ανάδειξη, προστασία του, αλλά και σημαντική συμβολή στην Παιδεία και στον Πολιτισμό του!

Στην πορεία, αγαπητός και σεβαστός καθώς ήταν σε όλους τους Μεγανησιώτες, χρίστηκε από τον δήμο μας επίτιμος δημότης. Θεσμοθέτησε δε ένα βραβείο/υποτροφία με το όνομά του προς τους νεαρούς μαθητές που τελείωναν το σχολείο στο νησί, ένα βραβείο-αναφορά που έγινε φωτεινό παράδειγμα και εκτός Μεγανησίου, το «βραβείο Μπεκόπουλου».

Σε όσους τον γνωρίσαμε από πιο κοντά, σε όσους μας τίμησε με την φιλία του και μας αγκάλιασε με την καλοσύνη του, αλλά θεωρώ και σε όλους τους Μεγανησιώτες, υπάρχει ένας κόμπος στον λαιμό από το πρωί, καθώς χάσαμε έναν δικό μας άνθρωπο, έναν σπάνιο άνθρωπο, έναν άνθρωπο-πρότυπο!

Ευχόμαστε ολόψυχα συλλυπητήρια στους οικείους του, κι ευχόμαστε ακόμα πιο ολόψυχα ο γιατρός και άνθρωπος Θεοδόσης Μπεκόπουλος να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει με την στάση ζωής του, τους νέους μας.

Καλό σου ταξίδι γιατρέ, δάσκαλε, φίλε…

–Παρουσιάζουμε ξανά μια παλιά συνέντευξη του καθηγητή 

–Ανακοίνωση δήμου Μεγανησίου: