«ΑΝΑΜΟΝΗ» Ένα ποίημα για τους ναυτικούς μας από τη συγγραφέα Φωτεινή Παπασταματίου – Καββαδά (Αντρίκου)

ΑΝΑΜΟΝΗ

Γλυκόπιοτο σαμιώτικο κρασί η αναμονή. Ο σύντροφός μου, που παρέα του μοναδική έχει τα γλαροπούλια και αγαντάρει τις μέρες να περνούν, θα επιστρέψει σύντομα.
Η ναυτοσύνη, όσες αναχωρήσεις έχει οδυνηρές, άλλες τόσες αφίξεις χαρμόσυνες,ο Άη- Νικόλας, ο προστάτης των οικογενειών της, της επιφυλάσσει.
Δεν είν’ τα χρήματα το σπουδαιότερο λάφυρο της ναυτοσύνης, είν’ η λαχτάρα της καρδιάς η αεικίνητη ωσάν τη θάλασσα. Είν’ οι διηγήσεις, το ύφος της ματιάς του γιου που επιστρέφει ή του συντρόφου, που όλα τα έχει δει, και μεταλαμπαδεύει τη σοφία, την πείρα, την ολιγάρκεια… είν’ ο έρωτας όπου με την απόσταση θεριέυει και πάντα νέος παραμένει.
Δεν είν’ ανιαρή η ζωή στη ναυτοσύνη, είναι γεμάτη πάθος, αγάπη χαρμολύπη και ταραχή!

Φωτεινή Παπασταματίου – Καββαδά (Αντρίκου)