Η προσπάθεια ανανέωσης του ΜΤ σε ιδέες και ύλη συνεχίζεται. Από σήμερα και κατά τακτά χρονικά διαστήματα ξεκινάει μια μόνιμη συνεργασία με τον πασίγνωστο Μεγανησιώτη λόγιο, ποιητή, διανοούμενο, αγωνιστή και πάνω απ’ όλα φίλο Μάκη Πολίτη.

Ο Μάκης δεν χρειάζεται συστάσεις, ούτε ο ίδιος ούτε το πολιτιστικό και πολιτικό του ανάστημα. Έχει γράψει μια μελέτη θρησκειολογίας και έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Οι ερωδιοί». Άρθρα του και ποιήματα έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και συλλογές, ενώ ποίημα του έχει αποσπάσει β’βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών σε σχετικό διαγωνισμό, μεταξύ άλλων επιτυχιών.

Η στήλη «Εν τη ερήμω» πρωτοεμφανίστηκε ως χρονογράφημα στους «Μεγανησιώτικους Αντίλαλους», πολλά χρόνια πριν. Από σήμερα ξαναζωντανεύει, με όλο το σφρίγος ενός αιώνιου έφηβου, με την οξύτητα της πένας του στοχαστή, με το αδάμαστο θάρρος της γνώμης και με την ευαισθησία και κομψότητα της ποίησης.

Την καλωσορίζουμε με χαρά!

ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΡΕ;

Σ’ αρέσει αυτό το σύστημα το εκμεταλλευτικό. Σ’ αρέσει γιατί μπορεί να δίνει βάσανα στον κόσμο, αλλά δίνει και προνόμια στους από πάνω.
Κι εσένα «Νικολάκη», σ’ αρέσει να ‘ναι στραβή η κοινωνία μας, να ‘χει καμπούρα για να μπορέσεις να την καβαλήσεις.  Να ζεις χλιδάτα, αεράτα και κιμπάρικα. Όχι βέβαια «αγίως, δικαίως και ευσεβώς τον παρόντα πονηρό αιώνα» όπως γράφει το Ευαγγέλιο. Το λέω αυτό, «Νικολάκη», γιατί κάπου-κάπου θυμάσαι και μας κάνεις τον μιξοχριστιανό.
Σ’ αρέσει λοιπόν ο καπιταλισμός, Νικολάκη. Από τον πιο τάχα μου «φιλελεύθερο» μέχρι τον πιο καταναγκαστικό. Αυτό που δεν σ’ αρέσει είναι τα ανθρώπινα σκουπίδια που θα μαζευτούν γύρω σου για να μπορέσεις να ζήσεις εσύ «κιμπάρικα». Και για να εξηγηθούμε, απλώς δεν θέλεις να τα βλέπεις. Δεν μπορείς να βλέπεις τους άστεγους, τους πεινασμένους, τους κατεστραμμένους. Σου χαλάνε την εικόνα που έχεις για την «δημοκρατία», όπως αρέσκεσαι να λες τον καπιταλισμό. «Το ιδανικό πολίτευμα».  Θέλεις να κοιμάσαι ήσυχος τις νύχτες χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές, θέλεις να λέει ο κόσμος ότι διαθέτεις αρχές, αξίες και ηθική υπόσταση. Με λίγα λόγια, «Νικολάκη» μπαγασάκο, θέλεις και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ακέρια. Τι άλλο θα ζητήσεις, «Νικολάκη»; Μήπως έναν μισθωτό σκλάβο να σου κάνει αέρα;
«Νικολάκη» μέσα σε εισαγωγικά βέβαια, γιατί δεν είσαι ένα υπαρκτό πρόσωπο, είστε χιλιάδες υπαρκτά πρόσωπα, θλιβεροί μικροαστούληδες.

Σημ. ΜΤ: Η φωτό είναι από το περίφημο «Mano del Desierto», το τεράστιο τσιμεντένιο χέρι στην έρημο Ατακάμα. Το γλυπτό φτιάχτηκε προς τιμήν των θυμάτων της Χούντας της Χιλής.