Ο αετός που έκλαιγε Τον είδα πίσω απ’ το σπασμένο τζάμι. Άστραφταν μέσ’ στη νύχτα, μοσχομύριζαν επάνω του της ζωής τα σημάδια. Ολόμαυρα θλιμμένα μάτια και πικρό χαμόγελο αγάπης. Μόνο στα εβένινα μαλλιά του είχε απομείνει λίγος ουρανός και λίγο χώμα. Τύλιξε μ’ ένα λευκό επίδεσμο το ματωμένο μου χέρι κι η Angela […]
