ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΒΑΘΕΟΣ

ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Μέρος 3^ο και … τελευταίο

Οι περισσότερες επιχειρήσεις του παραλιακού μετώπου, στηρίζουν την λειτουργία τους στην χρήση και εκμετάλλευση δημοτικού ή και δημόσιου χώρου! Πολλές εκ των οποίων, είναι περισσότερο κερδοφόρες από το τουριστικό καταφύγιο Βαθέος. Ποιος όμως ο λόγος για τον κονιορτό που σηκώνεται διαχρονικά για τον εκμισθωτή του τουριστικού καταφυγίου; Έχει να κάνει με την μη Μεγανησιώτικη καταγωγή του; Ή μήπως του λείπουν οι Μεγανησιώτες «Ηρακλειδείς»;

Η οικονομική διάσταση του θέματος.

Το τουριστικό καταφύγιο Βαθέος, δημοπρατήθηκε με 43.000 € ετησίως με 3% ετήσια αύξηση. Μετά από 15 χρόνια, σήμερα το μίσθωμα φτάνει στις 65.000 €. Συν το 2,2% επί του συνολικού τζίρου, συν την ετήσια καταβολή από τον εκμισθωτή στο Υπουργείο για την παραχώρηση του στο Δήμο. Συνολικά δηλαδή για φέτος ο εκμισθωτής θα πρέπει να καταβάλει ένα ποσό κοντά στις 90.000 €.  Και αυτό το ποσό θα πρέπει η δημοτική αρχή να βρει τρόπο τουλάχιστον να το αναπληρώσει…

Τα έσοδα από το τουριστικό καταφύγιο συν τα έσοδα από τα αναψυκτήρια της Ρόκας και του Φαναριού, τα έσοδα από την διαχείριση των λιμανιών (ρεύμα , νερό) και τα εισιτήρια του λεωφορείου, σήμερα θα ήταν άλλη μια ΣΑΤΑ για τον δήμο. Αυτά στήριξαν τον δήμο στην περίοδο της κρίσης, όταν η κρατική επιχορήγηση σχεδόν μηδενίστηκε! Τότε,  και την ακίνητη περιουσία του δήμου αυξήσαμε και δημιουργήσαμε πόρους. Οι μεταγενέστερες δημοτικές αρχές, απαξίωσαν την δημοτική περιουσία και τους ιδίους πόρους, ενώ είναι ιδιαίτερα  γαλαντόμοι σε ρουσφετολογικές προσλήψεις, συμβούλους, αντιδημάρχους, και ειδικούς συνεργάτες!

Η Θεσμική διάσταση

Όμως το θέμα δεν είναι απλά οικονομικό. Οι παρεμβάσεις αυτές, κυρίως σε Βαθύ, Φανάρι και Ρόκα, κόντρα σε μικροσυμφέροντα και ξεπερασμένες αντιλήψεις, είχε να κάνει με την ανάγκη να υπάρξουν κανόνες. Ο δήμος δημιουργούσε ένα πρότυπο δραστηριότητας, ώστε ο ιδιώτης να έρθει και να λειτουργήσει τουλάχιστον το ίδιο, αν όχι καλύτερα.  Και αυτό δεν ήταν μόνο σημείο σύγκρουσης αλλά και σημείο συσπείρωσης ετερόκλητων στοιχείων, τα οποία δεν τους «βολεύουν» οι κανόνες. Είναι θέμα αντίληψης και κουλτούρας. Τα οποία τελικά και επικράτησαν…

Πώς διαμορφώνεται η σημερινή κατάσταση.

Το τουριστικό καταφύγιο είναι ασφαλισμένο, σύμφωνα με τον νόμο. Φεύγοντας ο εκμισθωτής, προφανώς παύει και η ασφάλιση. Ο δήμος και ιδιαίτερα ο δήμαρχος θα αναλάβουν την ευθύνη για οτιδήποτε συμβεί σε μια άτυπη λειτουργία; Δεν είναι ένα ελεύθερο λιμάνι…

Προφανώς η δημοτική αρχή έχει αυτοεγκλωβιστεί σε μία κατάσταση που μεθοδεύτηκε από το 2014. Το θέμα είναι πως περιορίζονται οι επιπτώσεις για το νησί.

Τα δικαστήρια δεν δίνουν λύσεις. Αντίθετα πολώνουν καταστάσεις και δυσκολεύουν την εύρεση λύσης. Θα μπορούσε όμως…. Να έρθει σε μια κουβέντα ο δήμος με τον σημερινό εκμισθωτή. Να δοθεί μια παράταση στην εκμίσθωση, όπου στο χρονικό διάστημα αυτό ο δήμος να τρέξει τις διαδικασίες της αδειοδότησης. Να δούνε τις επενδύσεις που έχει κάνει ο εκμισθωτής, σύμφωνα με την σύμβαση, και να έρθουν σε μια συμφωνία. Στο διάστημα αυτό, ο δήμος να φτιάξει μια νέα προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία να επαναπροκηρύξει το τουριστικό καταφύγιο.

Αλλά όπως καταλαβαίνουμε, αυτό το τελευταίο είναι μια ουτοπία, σύμφωνα και με όσα συζητιούνται και σχολιάζονται στις πλατείες. Αν είχε τέτοια πρόθεση ο δήμος θα το είχε ήδη κάνει… Αξίζει όμως να δούμε την αντίδραση του συνόλου των δημοτικών συμβούλων, αφού το θέμα αφορά το σύνολο των Μεγανησιωτών και όχι μιας κλειστής παρέας! Τέλος, η δική μου παρέμβαση ήταν αποτέλεσμα της πρόκλησης  του κου δημάρχου, να χτυπήσει δηλαδή το χέρι του στο τραπέζι και να με εγκαλέσει…. Αν δεν έχει πειστεί, ας με προσκαλέσει επίσημα στο δημοτικό συμβούλιο…

Στάθης Ζαβιτσάνος

π. Δήμαρχος  Μεγανησίου