ΟΙ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η  ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Η χώρα βαδίζει προς τις εκλογές μέσα σε πλήρη ευτελισμό του πολιτικού βίου,με τα σκάνδαλα των υποκλοπών να δίνουν τον τόνο,με αλληλοκατηγορίες για διαφθορά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης,όπου τα κόμικς γίνονται πρωταγωνιστές στη Βουλή,με λειτουργούντα τα ειδικά δικαστήρια για πρώην υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ,μέσα σε ένα πλαίσιο αυξανόμενης πόλωσης , που όμως ,δεν αμφισβητούν  το “στάτους κβο” της εξάρτησης ,της επιτροπείας και της υποτέλειας της χώρας στις ΗΠΑ,το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Η ακρίβεια και η λιτότητα αποτελούν το βασικό μοτίβο των εκλογών εν μέσω συνεχιζόμενου σχεδόν ένα χρόνο πολέμου στην Ουκρανία,κυρώσεων, ενεργειακής κρίσης ,πανδημίας και  μόνιμης έντασης, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

΄Ενταση με αυξανόμενη επιθετική ρητορική της Τουρκίας στο έδαφος  ενός αναθεωρητισμού  σε αγώνα δρόμου  με τη χώρα μας για την αύξηση των εξοπλισμών και τον επιδιαιτητικό ρόλο και την κυριαρχία των ΗΠΑ  σε όλη την περιοχή.

Συγχρόνως  έχουμε την αύξηση του δημόσιου χρέους,τη μείωση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ τα δύο τελευταία χρόνια,τον πληθωρισμό και την ακρίβεια που εξανεμίζουν τα ήδη χαμηλά εισοδήματα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων,την επέκταση της φτωχοποίησης του πληθυσμού.

Οι μισθοί στη χώρα μας που βρίσκονται στους τέσσερους χαμηλότερους της ΕΕ. μαζί με την ανεργία και την υποαπασχόληση  οδηγούν τα  τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες κυρίως νέους στη  μετανάστευση από τη χώρα μας που  έτσι παρουσιάζει μείωση του πληθυσμού της.

Συμβαδίζουν με την κερδοσκοπία στην ενέργεια ,που οδηγεί στην αύξηση του κόστους παραγωγής στη μεταποίηση,στην κτηνοτροφία,στη γεωργία, στη βιομηχανία τροφίμων, που φθάνει  με την αύξηση των τιμών στα  πολυκαταστημάτα που συναντιέται  στα ταμεία τους με τις λαϊκές οικογένειες.

Οι αυξήσεις των επιτοκίων δανεισμού και η καθήλωση των επιτοκίων καταθέσεων, μαζί με την ακρίβεια οδηγούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε απόγνωση.

Από την άλλη οι τράπεζες στη χώρα μας ανακοίνωσαν κέρδη 2,8 δις ευρώ για τους πρώτους εννέα μήνες του 2022 και οι Ευρωπαϊκές αναμένεται να φθασουν σε κέρδη πάνω από 120 δις ευρώ  το 2022.

Αυτά είναι αποτελέσματα που δημιουργήθηκαν και εκδηλώνονται συνεχώς μέσα σε ένα ισχυρά θεμελιωμένο και άκαμπτο  μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο μηδενικής ανοχής  το οποίο μέσα από την ΟΝΕ και πάνω σε σιδηροτροχιές μας οδηγεί μέχρι το 2060.

Στη διάρκεια της διακυβέρνησης της ΝΔ αναπτύχθηκαν  κοινωνικοί αγώνες που συνεχίζονται και σήμερα,όμως ήταν αποσπασματικοί και αναντίστοιχοι στην επίθεση της κυβέρνησης ,δεν κατόρθωσαν να επιδράσουν και να αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό.

Τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω δείχνουν τη βαθειά κρίση του πολιτικού συστήματος της χώρας μας αλλά και του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος,της διαφθοράς ,των λόμπυ και των ΜΚΟ που αποτελούν την πολιτική  της ΕΕ ,για να περνούν πολιτικές έξω  και μακριά από τους ψηφοφόρους και πολίτες της ΕΕ και από τα κράτη μέλη της .Ταυτόχρονα η ακροδεξιά  αυξάνει την επιρροή της σε ολόκληρη  την Ευρώπη.

Η πολιτική κρίση του Ευρωπαϊκου οικοδομήματος και ο νεοφιλευθερισμός οδηγούν αυτό τον καιρό εκατομμύρια Γάλλους και Βέλγους εργαζόμενους στους δρόμους.

¨Ολες αυτές οι εξελίξεις καθιστούν αναγκαιότητα για τη χώρα μας την οικοδόμηση μετώπου ανατροπής του εγκαθιδρυμένου μνημονιακού καθεστώτος,της λιτότητας,της επιτροπείας που απομυζά τις δυνάμεις της εργασίας σε όφελος του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας του τόπου.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέτωπο αυτό μπορεί να παίξει η ριζοσπαστική και μαχόμενη Αριστερά.

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Η κρίση του πολιτικού συστήματος αποτυπώνεται και στις διαδοχικές δημοσκοπήσεις .

Είναι φανερό με τα μέχρι σήμερα δεδομένα ότι ,ενώ η ΝΔ  εμφανίζεται πρώτη σε αυτές, δεν  προβλέπεται αυτοδυναμία ενός κόμματος στις πρώτες εκλογές που θα γίνουν και όλοι φτιάχνουν σενάρια για τις δεύτερες εκλογές που θα ακολουθήσουν καθώς και στα ερωτηματικά για τις κυβερνητικές λύσεις που μπορεί να δοθούν μετά τις πρώτες.

¨Ανοίγουν λοιπόν οι συζητήσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας  και τα πιθανά σενάρια για αυτές τις κυβερνήσεις στις πρώτες ή τις δεύτερες εκλογές..

Στις πρώτες εκλογές, με βάση  τις τελευταίες δημοσκοπήσεις,με δεδομένο ότι δεν θα   υπάρξει αυτοδυναμία, φαίνεται ότι μπορεί  να σχηματιστεί κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας.

Η ΝΔ δηλώνει ότι αγωνίζεται για την αυτοδυναμία σε όλες τις εκλογικές μάχες ,όμως στις πρώτες εκλογές απαιτούνται το 48% των ψήφων γεγονός αδύνατον με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Αφήνει λοιπόν ουσιαστικά ανοιχτό το ζήτημα της συνεργασίας, αφού  όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης,  η  ΝΔ  ήταν και παραμένει μια δύναμη “ευθύνης”.

Δείχνει ότι προσπαθεί παρά τα μεγάλα προβλήματα στις  σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησαν μετά το καλοκαίρι τα ζητήματα των υποκλοπών και παρακολουθήσεων να ανοίξει πάλι την προοπτική συνεργασιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι αγωνίζεται για την πρωτιά αλλά και για κυβερνήσεις προοδευτικής συνεργασίας.

Μετά τη συζήτηση για τις υποκλοπές στη Βουλή, δηλώνει αποχή από τις ψηφοφορίες  στη Βουλή  έως την προκήρυξη των εκλογών.

Αυτή η ιδιότυπη αποχή από το κοινοβούλιο χωρίς ορατό τέρμα ,αφού κανείς δεν γνωρίζει πότε θα γίνουν εκλογές τους επόμενους μήνες, δεν έχει προηγούμενο στη μεταπολίτευση.

TO ΣΧΗΜΑ ΔΕΞΙΑ-ΑΝΤΙΔΕΞΙΑ

Εδώ και καιρό γίνεται προσπάθεια οικοδόμησης ενός αντιδεξιού “προοδευτικού” μετώπου στο οποίο επικεφαλής θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ  με στόχο την κυβερνητική εξουσία.

Στο “μέτωπο” αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ εντάσσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις που αντιτάσσονται στη κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Σ’επίπεδο κοινοβουλευτικό καλούσε για συμμετοχή και συνεργασία το ΠΑΣΟΚ το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25.

Το ΚΚΕ απορρίπτει πλήρως την ένταξη σε ένα τέτοιο σχηματισμό.

Το ΠΑΣΟΚ  μετά το σύνθημα “ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης” πλέον  προτάσσει την ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ , ενώ τελευταία αναφέρεται σε προγραμματικό διάλογο που θα προσέλθει με τις δικές του προτάσεις.

Το ΜΕΡΑ25  μέχρι σήμερα  δηλώνει  ότι επιδιώκει “τον ειλικρινή και ουσιαστικό προγραμματικό διάλογο με κάθε κόμμα που αυτοαποκαλείται προοδευτικό”.Με αυτό τον τρόπο  αποδέχεται τη συμμετοχή σε ένα τέτοιο σχηματισμό , θέτοντας  την ανάγκη προγραμματικής συμφωνίας, πριν τις εκλογές που θα γίνουν τους επόμενους μήνες, ασκώντας κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ  επειδή  αυτό δεν γίνεται.

Ανταποκρίνεται το πολιτικό αυτό σχήμα συνεργασίας στις ανάγκες της περιόδου και στην οικονομική και κοινωνική πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας;

Οχι δεν ανταποκρίνεται.

Από το 2010 μέχρι σήμερα στη χώρα μας έχει οικοδομηθεί ένα νεοφιλελεύθερο μνημονιακό καθεστώς με την ψήφιση των τριών μνημονίων ως το 2015   μέσα από την ψήφιση πλήθους  εφαρμοστικών νόμων που δεσμεύουν και οδηγούν τη χώρα μας έως το 2060 με αυξημένο το δημόσιο χρέος.

Επομένως, η ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος, η απαλλαγή από τη λιτότητα και την επιτήρηση είναι το μέτωπο που πρέπει να συγκροτηθεί από μια νέα κοινωνική και πολιτική

πλειοψηφία και όχι η συμμαχία με έναν από τους “στηλοβάτες” αυτού του καθεστώτος ,όπως είναι  ο ΣΥΡΙΖΑ,εναντίον του άλλου,που είναι η  ΝΔ.

 

ΤΟ ΑΝΤΙΔΕΞΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Το αντιδεξιό “προοδευτικό” μέτωπο ακόμα και με όρους και προϋποθέσεις είναι μέτωπο που οδηγεί στην ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ  και στη νέα διακυβέρνησή του με άθικτο το μνημονιακό καθεστώς που δημιούργησε ο ίδιος  μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που υπέγραψαν και διαχειρίστηκαν τα τρία μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους.

Γι αυτό δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας που πιέζεται και μόνο με την ανατροπή τους μπορεί να προχωρήσει η χώρα μας.

Οδηγεί  ευρύτερες δυνάμεις  να αποδεχθούν, με καθυστέρηση,  το δόγμα της ΤΙΝΑ(Τhere Is No Alternative-Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση).

Δεν μπορεί να υπάρξει βαθειά μετωπική ρήξη με την ολιγαρχία χωρίς ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος ,που είναι καθεστώς που πιέζει  και εκμεταλλεύεται τις δυνάμεις της εργασίας και δημιουργεί  αυξημένα κέρδη για το κεφάλαιο.

Τη ρήξη αυτή , βεβαίως δεν θέλει και δεν μπορεί να την  προωθήσει  ο ΣΥΡΙΖΑ που  συνεχίζοντας το έργο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προώθησε και στερέωσε το μνημονιακό καθεστώς  παράλληλα με την υποδούλωση της χώρας στους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ.Παρ΄ όλα αυτά  τον καλούν σε πρόγραμμα “προοδευτικής διακυβέρνησης και ρήξης με την ολιγαρχία”.

Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΟΣ

Η  δημιουργία ενός  αριστερού πόλου που θα αμφισβητήσει ουσιαστικά το διπολικό σύστημα στη χώρα μας  έχει στρατηγική σημασία δεν  είναι όμως στην ημερήσια διάταξη  λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Συνεπείς δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς που θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε  αυτόν τον πόλο   έχουν διαμορφώσει πολιτικές επιλογές αυτοτελούς παρουσίας στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Η συζήτηση για ένα μεγάλο ριζοσπαστικό αριστερό πόλο που θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του κεφαλαίου προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας εκ των πραγμάτων αντικειμενικά θα  τεθεί  με νέους όρους  για τις δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς μετά τις βουλευτικές εκλογές.

ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Θετικό γεγονός τα προηγούμενα χρόνια ήταν η προσπάθεια συγκρότησης  της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης μέσα στις συνθήκες της πανδημίας.

Η προσπάθεια ,δηλαδή, διαμόρφωσης  ενός μετωπικού φορέα της ριζοσπαστικής αριστεράς στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος που θα προωθεί αποφασιστικά μέσα από τους αγώνες τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα συνδέοντας τους αγώνες του σήμερα με την προοπτική ευρύτερων ρήξεων.

Οι πολιτικές οργανώσεις  και πολλοί-ές ανένταχτοι-ες που πήραν μέρος στη συγκρότηση της  Αριστερής Πρωτοβουλίας τα δύο προηγούμενα χρόνια  την παρουσίασαν  το καλοκαίρι του 2021 στην πρώτη δημόσια εκδήλωση της.

Οι εκατοντάδες υπογραφές υποστήριξης του εγχειρήματος και της προγραμματικής του διακήρυξης καιθώς και η δημιουργία με εκδηλώσεις  Τοπικών Επιτροπών σε όλη τη χώρα ήταν θετικά στοιχεία αυτού του ενωτικού εγχειρήματος.

Το επόμενο βήμα είναι η προσπάθεια εκλογικής συνεργασίας αυτών των δυνάμεων της Αριστερής Πρωτοβουλίας μαζί και με άλλες από τη μαχόμενη Αριστερά που θα συμφωνήσουν.

Στο τελευταίο διάστημα  από το Δεκέμβριο ξεκίνησαν ενωτικές εκδηλώσεις διαλόγου  σε όλη τη χώρα ,με αξιόλογη συμμετοχή ,από την ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, στην οποία συμμετείχαν δυνάμεις από την Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης , την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πολλοί ανένταχτοι-ες της Αριστεράς.

Ο διάλογος γι αυτή την προσπάθεια  συνεργασίας άρχισε στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ  στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου 2022 και συνεχίζεται.

 

 

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας ανατροπής της λιτότητας και του μνημονιακού καθεστώτος της επιτροπείας και επιτήρησης  που διαμόρφωσαν τα τρία μνημόνια και επιβάλεται στη χώρα μας ως το 2060, σε ρήξη με την ΟΝΕ και την ΕΕ.

Στο μέτωπο αυτό δεν χωρούν  όσοι υπέγραψαν και εφάρμοσαν μνημόνια ή μνημονιακές συμφωνίες ή συζητούν συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας με τέτοιες δυνάμεις, αρκεί να προηγηθεί προγραμματική συζήτηση μαζί τους,σε όσους αποδέχονται “προοδευτική” συνεργασία με εκείνους που ψήφισαν πρόσφατα στη Βουλή  υπέρ της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ με την είσοδο Σουηδίας και Φιλανδίας.

Προφανώς συμμετέχουν όλοι οι πολίτες  που θίγονται από τη σημερινή κατάσταση,όσοι αγωνίζονται στα κινήματα για τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά,τους πλειστηριασμούς,οι εργαζόμενοι που παλεύουν για τα δικαιώματά τους,οι άνεργοι,η νέα γενιά,οι συνταξιούχοι.

Δεδομένου ότι η Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης δεν προχώρησε στη συγκρότηση  μετωπικού φορέα, είναι δυνατόν να προχωρήσει σε αυτές τις εκλογές η εκλογική συνεργασία με δυνάμεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας που επιθυμούν την εκλογική συνεργασία  και με άλλες δυνάμεις εκτός Αριστερής Πρωτοβουλίας,μέσα από την Ενωτική Πρωτοβουλία και ανένταχτους αγωνιστές/τριες που συμφωνούν σε αυτή την ανάγκη .

Μπορεί να δημιουργηθεί,  στους λίγους μήνες που απομένουν ως τις εκλογές, ευρύτερο μέτωπο εκλογικής συνεργασίας  που θα συσπειρώσει δυνάμεις και ανένταχτους/ες ,αγωνιστές/στριες  πέραν του χώρου της Ενωτικής Πρωτοβουλίας.

Χιλιάδες αγωνιστές/τριες σε όλη τη χώρα θα δουν θετικά μια τέτοια συνεργασία που θα έχει και συνέχεια μετά τις εκλογές.

Είναι όλοι/όλες, αυτοί/ές που συμμετέχουν στις ενωτικές εκδηλώσεις  και παραμένουν ανένταχτοι/ες ,διότι δεν συμφωνούν με μοναχικές ή παράλληλες διαδρομές στο χώρο της μαχόμενης Αριστεράς.

Για να υπάρξει ενωτικός διάλογος στο χώρο της μαχόμενης και ριζοσπαστικής Αριστεράς με τους νέους όρους που θα θέσουν τα εκλογικά αποτελέσματα , πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις  που προωθούν αυτή την ενότητα,ώστε να μην συνεχιστούν οι μοναχικές και παράλληλες διαδρομές .

Η παρουσία μιας ενωτικής ριζοσπαστικής πρότασης της μαχόμενης Αριστεράς στις εκλογές μειώνει την αποχή, την αποστράτευση και την επιλογή διαφορετικών δρόμων χιλιάδων αγωνιστών/τριών της Αριστεράς..

Βοηθά τη συνέχιση του διαλόγου με καλύτερους όρους μετά τις εκλογές για τη διαμόρφωση ενός μετωπικού φορέα της μαχόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.

 

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ