Συνεχίζουμε την πληροφόρηση με κοινές ερωτήσεις και απαντήσεις για τον κορονοϊό. Το πρώτο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

ΕΡΩΤΗΣΗ 11: Μεταδίδουν τα κατοικίδια ζώα τον κορονοϊό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 11: Όχι, δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καμία απόδειξη ότι τα κατοικίδια μεταδίδουν τον ιό σε ανθρώπους. Έχει εντοπιστεί ο ιός σε δύο περιπτώσεις σκύλων και μία γάτας. Μια τελευταία μελέτη σε γάτες έδειξε μόλυνση γάτας από γάτα στο εργαστήριο, αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις ιικού φορτίου και κατά περίπτωση. Η γάτα που νόσησε ήταν δίχως συμπτώματα. Δεν αποδείχτηκε ωστόσο μεταφορά του ιού από τα ζώα αυτά στον άνθρωπο. Αντίστοιχες έρευνες σε άλλα κατοικίδια (σκύλους, πτηνά, χοίρους κτλ) υπήρξε αρνητική. Άρα δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε για την ώρα για τα κατοικίδιά μας, υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν νοσούν.

Σχετική τοποθέτηση και από τον κο Τσιόδρα

ΕΡΩΤΗΣΗ 12:Γιατί πρέπει να σαπουνίζουμε τα χέρια μας συχνά και πόσο σχολαστικά πρέπει να γίνεται αυτό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 12: Ο ιός, όπως έχουμε πει, είναι ένας μικροοργανισμός. Το γενετικό του υλικό περιβάλλεται από ένα έλυτρο. Η εξωτερική του μεμβράνη είναι φτιαγμένη από λίπος. Κατανοεί λοιπόν καλά ο οποιοσδήποτε ότι το λίπος αυτό διαλύεται με το καλό σαπούνισμα (τουλάχιστον 20-30 δευτερόλεπτα!), όπως διαλύονται τα λίπη από το απορρυπαντικό πιάτων! Αυτό είναι που καταστρέφει τον ιό. Άρα με κάθε σαπούνισμα, ακόμα και αν έχουμε έρθει σε επαφή με μολυσμένη επιφάνεια, μπορούμε να απομακρύνουμε τους ιούς και να μην νοσήσουμε. Αρκεί βέβαια στο μεταξύ να μην έχουμε πιάσει το γνωστό Τ (μάτια, μύτη, στόμα). Άρα όσο πιο συχνά πλυσίματα χεριών, τόσο μικρότερη πιθανότητα να μολυνθούμε. Αν δεν υπάρχει ασφαλώς νερό και σαπούνι κοντά μας, φροντίζουμε να έχουμε κάποιο αντισηπτικό, που κάνει αντίστοιχη δουλειά.

Ένα κατατοπιστικό βίντεο:

Δείτε κι αυτό το viral βίντεο που χρησιμοποιεί μπογιά για να κάνει σαφές το τι σημαίνει «σχολαστικό πλύσιμο», ώστε να μην μένουν τμήματα των χεριών άπλυτα:

ΕΡΩΤΗΣΗ 13: Τελικά πρέπει να φοράω ή όχι μάσκα; Ποιού είδους και σε ποιές περιπτώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 13: Αυτό που πρέπει να κάνουμε σε κρίσεις σαν κι αυτές είναι να υπακούμε στους κανόνες των αρμοδίων υγειονομικών αρχών, τοπικών και παγκόσμιων, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ο ΠΟΥ λοιπόν σε πρώτη φάση συνέστησε να μην γίνεται χρήση μασκών από υγιείς ασθενείς. Μόνο από γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό και ασθενείς. Κάποιες χώρες ωστόσο, κυρίως στην Ασία, που έχει εκπαιδευτεί και άλλες φορές σε επιδημίες ιών του αναπνευστικού, σχεδόν επιβάλλουν την μάσκα. Γιατί αυτή η διαφορά; Ας το αναλύσουμε.

Καταρχήν δεν είναι όλες οι μάσκες ίδιες. Υπάρχουν οι FFP2 (70-90%) και FFP3 (95-97%) που είναι μάσκες με ειδική βαλβίδα και φίλτρα και που προσφέρουν προστασία από τον ιό όπως φαίνεται στις παρενθέσεις. Μετά είναι οι απλές χειρουργικές (σαν αυτή της κοπέλας της φωτογραφίας) που όμως δεν έχουν τόσο λεπτά φίλτρα και μπορούν να συγκρατήσουν μόνο μεγάλα σταγονίδια. Η προστασία που παρέχουν είναι 10-15%. Τέλος κυκλοφορούν ευρέως τελευταία υφασμάτινες μάσκες, που παρέχουν αντίστοιχα μικρή προστασία (10%), μιας και είναι βαμβακερές, άρα διαπερατές. Σχεδόν όλες αυτές οι μάσκες είναι μιας χρήσης, το πολύ να αντέξουν 10-12 ώρες χρήσης πριν μαζέψουν σκόνη και μικρόβια από το περιβάλλον. Πιο ανθεκτικές είναι οι FFP3, αλλά και πάλι όχι για πολύ περισσότερο.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί δεν φοράμε όλοι κάθε μέρα τις FFP3 ώστε να μην κολλάμε; Απλούστατα γιατί δεν υπάρχουν! Οι ποσότητες που κατασκευάζονται παγκοσμίως (περισσότερες από τις μισές χειρουργικές φτιάχνονται στην Κίνα…) δεν επαρκούν ούτε για τους γιατρούς! Και στην ανεπάρκεια αυτών των πολύτιμων προστατευτικών υλικών, μεταξύ των οποίων και των χειρουργικών μασκών, οφείλονται οι συστάσεις των υπευθύνων. Αν οι μάσκες που διαθέτει μια χώρα δεν επαρκούν (και πώς να επαρκούν όταν στην πράξη χρειάζονται δισεκατομμύρια μάσκες την ημέρα και όλοι ψάχνουν εναγωνίως να βρουν;) τότε ποιούς πρέπει να καλύψει; Μα ασφαλώς τους πιο εκτεθειμένους, τους γιατρούς και νοσηλευτές.

Η οδηγία λοιπόν του ΠΟΥ προσπαθεί να προλάβει την έλλειψη του υλικού στα νοσοκομεία, αλλιώς οι μάσκες είναι ασφαλώς απαραίτητες και θα έπρεπε να φορούν όλοι στον βαθμό που υπήρχαν αρκετές (και το λέω με κάθε επιστημονική ευθύνη). Ο ΠΟΥ θα αλλάξει σίγουρα στάση αν υπάρξει κάποια στιγμή επάρκεια στην αγορά μασκών. Γιατί είναι απαραίτητες; Γιατί πέρα από τις ειδικές μάσκες (αυτές ας τις ξεχάσει το ευρύ κοινό, όσες υπάρχουν θα πάνε στους επαγγελματίες υγείας γιατί δεν θέλουμε να δούμε να νοσούν αυτοί που μας προστατεύουν όλους) κάθε μάσκα προσφέρει έστω και μικρή προστασία. Και το λίγο είναι καλύτερο από το καθόλου. Δεύτερον και κυριότερο όμως είναι πώς προστατεύουν από την διάδοση όταν τις φοράει φορέας του ιού. Ακόμα κι αν βήξει ένας ασθενής, τα σταγονίδιά του συγκρατούνται από την μάσκα και δεν μολύνουν τους απέναντι! Δεδομένου ότι πολλά άτομα νοσούν δίχως να το γνωρίζουν, είναι δηλαδή ασυμπτωματικά, καταλαβαίνει κανείς ότι η εκτεταμένη χρήση μάσκας θα μείωνε δραστικά την πιθανότητα μεταφοράς του ιού. Άρα οι Ασιάτες έχουν δίκιο. Δείτε και το χαρακτηριστικό γράφημα:

Αλλά, υπάρχει και «αλλά». Κι αυτό είναι η σωστή χρήση της μάσκας. Καταρχήν ας την φοράμε σωστά, δηλαδή με τρόπο που θα καλύπτει μύτη, στόμα και την γύρω τους περιοχή. με το μεταλλικό έλασμα προς τα πάνω, ώστε να προσαρμόζεται στην μύτη σταθερά. Την αφαιρούμε πιάνοντας το λαστιχάκι στο αυτί και όχι το μπροστινό τμήμα. Όπως είπαμε η χειρουργική μάσκα μετά από λίγο διάστημα γεμίζει μικρόβια από τον αέρα καθώς και στερεά αιωρούμενα σωματίδια (σκόνη). Αν την φοράς πχ μια βδομάδα στο τέλος θα αρρωστήσεις από αυτά που έχει πάνω της και που εισπνέεις! Δεν πρέπει επίσης να χρησιμοποιείται αν σκιστεί ή φθαρεί με οποιονδήποτε τρόπο (πχ πλύσιμο που δοκιμάζουν κάποιοι). Οι βαμβακερές μάσκες πάλι, λόγω κατασκευής συγκρατούν υδρατμούς της εκπνοής και υγραίνονται, άρα γίνονται επίσης περιβάλλον ανάπτυξης μικροβίων. Μετά την χρήση καλό είναι να πλένονται στους 40-60 βαθμούς και να σιδερώνονται πριν ξαναχρησιμοποιηθούν και σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Τους κινδύνους επισημαίνει και η δική μας λοιμωξιολόγος της πρώτης γραμμής, Ρούλα Σακκά.

ΕΡΩΤΗΣΗ 14: Έχω κάνει αντιγριπικό εμβόλιο ή/και εμβόλιο πνευμονιόκοκκου. Με προστατεύει από τον κορονοϊό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 14: Ασφαλώς και όχι. Ένα εμβόλιο έχει μέσα του στελέχη του ιού ή μικροβίου που θέλουμε να αποφύγουμε. Μόνο που αυτά τα στελέχη δεν είναι ενεργά, συνήθως είναι νεκρά ή αδρανοποιημένα, άρα δεν μας προκαλούν νόσο. Εντούτοις (κι εκεί στηρίζεται η αρχή του -ευεργετικού για την ανθρωπότητα- εμβολιασμού) η άμυνα του οργανισμού μας τα αναγνωρίζει ως εχθρούς και αρχίζει να τα πολεμάει φτιάχνοντας αντισώματα. Σύντομα (σε λίγες εβδομάδες) δημιουργείται ανοσία, δίχως νόσηση.

Τα εμβόλια για την γρίπη, ακόμα και τα πολυδύναμα που κάναμε τα τελευταία χρόνια, έχουν μέσα στελέχη των ιών της γρίπης, που είναι πολύ διαφορετικός ιός από τον κορονοϊό. Αντίστοιχα και με αυτό του πνευμονιόκοκκου, που είναι βακτηρίδιο. Για τον κορονοϊό θα πρέπει να φτιαχτεί ειδικό εμβόλιο. Ήδη εδώ και λίγο καιρό δοκιμάζονται τα πρώτα εμβόλια, αλλά η τελική ενέσιμη μορφή είναι κάτι που θα πάρει αρκετούς μήνες, το λιγότερο (και αυτό θα είναι παγκόσμιο ρεκόρ) 12-18 μήνες.

Όμως το να έχει κάνει κανείς τα συγκεκριμένα εμβόλια και το να καλύπτεται ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού από γρίπη και πνευμονιόκοκκο είναι πολύ σημαντικό, μιας και θα μειώσει τα περιστατικά που θα καταλήξουν στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα και θα κρατήσει την υγεία και το επίπεδο του ανοσοποιητικού των ανθρώπων σε υψηλό επίπεδο.

Το σημείωσε και ο κος καθηγητής

Να τονίσω ότι σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία που έχουμε η καμπάνια που έγινε για τον αντιγριπικό εμβολιασμό στην Ελλάδα φέτος (Οκτώβρη-Γενάρη) οδήγησε σε μεγάλη αύξηση των εμβολιασμών (+40%) και αντίστοιχα σε μεγάλη μείωση των κρουσμάτων γρίπης (-33%) που έφτασαν στο ΕΣΥ.

Τους χάσαμε τον τελευταίο καιρό, αλλά άμα τύχει και πέσει στον δρόμο σας κανένας από τους λεγόμενους αντιεμβολιαστές, φτύστε τον στα μούτρα και εκ μέρους μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ 15: Αν πάρω προληπτικά αντιβιοτικά θα με προστατέψουν από τον ιό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 15: Αυτό είναι τεράστιο λάθος για μια σειρά λόγους. Πρώτα απ’ όλα τα αντιβιοτικά ΔΕΝ σκοτώνουν ιούς, σκοτώνουν μικρόβια, που είναι άλλου είδους μικροοργανισμοί. Οι ιοί αντιμετωπίζονται με αντιιικά φάρμακα (πχ το Zovirax που ξέρετε όλοι και αντιμετωπίζει τον ιό του έρπητα, δεν είναι αντιβιοτικό, είναι αντιιικό). Δεύτερον δεν υπάρχει φαρμακευτική πρόληψη (χημειοπροφύλαξη) για τις ιώσεις, άρα δεν έχει νόημα η προ-χορήγηση φαρμάκου σε κάποιον που δεν έχει ακόμα νοσήσει. Είναι σαν να πυροβολείς στον αέρα. Τρίτον, είναι ακόμα χειρότερο από αυτό γιατί στην πραγματικότητα πυροβολείς τον εαυτό σου: πέρα από τις παρενέργειες, τα αντιβιοτικά μπορούν να βλάψουν την απαραίτητη φυσιολογική χλωρίδα των κοιλοτήτων του σώματός μας (πχ στο στόμα, στο έντερο κτλ) δημιουργώντας προβλήματα υγείας. Και τέταρτον γιατί η άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών ενισχύει σταδιακά τον εχθρό μας: τα βακτηρίδια.

Δεν έχει σχέση άμεση με τον κορονοϊό, αλλά ας μιλήσουμε λίγο για αυτό το τελευταίο. Γιατί είναι κακό πράγμα η εκτεταμένη χρήση αντιβιοτικών, σπορ στο οποίο , παρεμπιπτόντως, οι Έλληνες επιδίδονται με ζήλο; Γιατί αυτό κάνει πιο δυνατά τα βακτήρια! Πώς; Μα μέσω της φυσικής επιλογής και της προσαρμοστικότητάς τους. Όταν πρωτοχρησιμοποιήθηκε η πενικιλίνη το 1943 σχεδόν εξαφάνισε πολλά μικρόβια που προκαλούσαν σημαντικές νόσους (διφθερίτιδα, οστρακιά, πυώδεις και σηπτικές ασθένειες, δυσεντερία, τύφο, πανούκλα, πνευμονίες κ.ο.κ.). Στην πορεία όμως πολλά μικρόβια μετασχηματίστηκαν (μεταλλάχθηκαν) ώστε να αντέχουν στο νέο φάρμακο. Κάποια στιγμή η πενικιλίνη έπαψε να είναι δραστική σε ορισμένες από αυτές τις νόσους μιας και οι νέες γενιές μικροβίων είχαν γίνει άτρωτες απέναντί της. Νέα αντιβιοτικά, πιο δυνατά, πιο εκλεκτικά προέκυψαν και συνεχίζουν να προκύπτουν. Το ίδιο συνεχίζουν όμως να εξελίσσονται και τα μικρόβια. Αυτός είναι ένας αγώνας δρόμου που φοβάμαι ότι δεν κερδίζεται. Η Φύση είναι πιο γρήγορη και πιο ευπροσάρμοστη από τον άνθρωπο, ας το καταλάβουμε κάποτε. Η υπερβολική ή άσκοπη χρήση αντιβιοτικών το μόνο που προκαλεί είναι ανθεκτικά στελέχη μικροβίων με ακόμα πιο ταχείς ρυθμούς, δηλαδή πιο δύσκολους και επικίνδυνους εχθρούς της υγείας μας. Γι’ αυτό οι περισσότεροι γιατροί (και φαρμακοποιοί, ελπίζω) δίνουν αυστηρές συστάσεις σχετικά με την άλογη χρήση των αντιβιοτικών, τα οποία πρέπει να λαμβάνονται μόνο με συνταγή ή οδηγία γιατρού.

Περισσότερα στοιχεία για τα αντιβιοτικά στην Wiki 

Υδροξυλωροκίνη

ΕΡΩΤΗΣΗ 16: Ακούγονται πολλά για φαρμακευτικές ουσίες με θετικά αποτελέσματα όπως η υδροξυχλωροκίνη. Τελικά υπάρχει φάρμακο για τον κορονοϊό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 16: Δυστυχώς αυτή την στιγμή δεν έχουμε στα χέρια μας μια ισχυρή και ασφαλή χημική ουσία που θα μπορούσε να καταπολεμήσει μια και καλή τον κορονοϊό και θα ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις. Η επιστήμη είναι ένα πεδίο παρατήρησης, θεωρίας, δοκιμής (πειράματος), συμπεράσματος, πρακτικής. Μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει και με αυτή τη σειρά, αλλιώς δεν είναι επιστήμη, είναι κάτι άλλο. Από την πρώτη στιγμή γίνονται τεράστιες προσπάθειες σε όλες τις χώρες και όλες οι εργαστηριακές μελέτες και τα συμπεράσματα δημοσιεύονται σε ιατρικά φόρα ώστε να διαχέεται με αστραπιαίο ρυθμό η πληροφορία στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα. Αυτό έχει συμβάλει στο να δοκιμαστούν μια σειρά από ουσίες και μεθόδους, με κάποιες από αυτές να είναι υποσχόμενες. Ακόμα κι έτσι όμως απαιτούν περισσότερη μελέτη και κλινικές δοκιμές, για να υπάρχουν ασφαλή συμπεράσματα σύμφωνα με τις αρχές της επιστήμης που αναφέραμε. Ελπιδοφόρα είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα, καθώς και νέο φάρμακο που δοκιμάζουν οι Κινέζοι και φαίνεται να μπλοκάρει τον ιό πριν αυτός εξαπολύσει την επίθεσή του στους πνεύμονες.

Μεταξύ των φαρμάκων που έχουν δοκιμαστεί είναι και ένας παλιός μας (των φαρμακοποιών τουλάχιστον) γνώριμος, η υδροξυχλωροκίνη (ο χημικός της τύπος φαίνεται στην άνω φωτογραφία). Η ουσία έχει χρησιμοποιηθεί από παλιά με επιτυχία για τον ερυθηματώδη λύκο και την ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), δύο σοβαρά νοσήματα. Τι κάνει η ουσία αυτή; Μαζί με το αντιβιοτικό αζιθρομυκίνη φαίνεται να βοηθούν τους πνεύμονες να αντιμετωπίσουν την οξεία προσβολή (φλεγμονή) που κάνει ο κορονοϊός γύρω στην 5η με 7η μέρα. Πρόκειται για μια καταρρακτώδη επίθεση που προκαλεί σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα και προβλήματα και σε άλλα όργανα (καρδιά, νεφρά). Οι ασθενείς που πήραν την αγωγή αυτοί έδειξαν πιο ήπια συμπτώματα και πιο γρήγορη ίαση. Το πρωτόκολλο θεραπείας εφαρμόζεται σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα.

Όμως προσοχή! Η υδροξυχλωροκίνη δεν είναι πανάκεια. Έχει πολλές ανεπιθύμητες δράσεις και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα. Έχει επίσης κατά περιπτώσεις τοξικότητα. Εν ολίγοις δεν είναι ένα φάρμακο που μπορεί να πάρει ο οποιοσδήποτε νοσεί στο σπίτι του, αλλά μόνο σε νοσοκομείο και με την φροντίδα γιατρών, με παρακολούθηση άλλων λειτουργιών (πχ καρδιακού ρυθμού) και με εξειδίκευση στον χρόνο και την δόση ανά ασθενή. Επιπλέον η αποθήκευση ενός δυνητικά επικίνδυνου φαρμάκου (που πια δεν επιτρέπεται-απαιτείται ειδική συνταγή) μπορεί να στερήσει το φάρμακο από αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη, δηλαδή τους χρόνιους ασθενείς με λύκο και ΡΑ.

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα βρεθεί τελικά από την παγκόσμια ιατρική και φαρμακευτική κοινότητα η βέλτιστη θεραπεία που θα μειώνει πάρα πολύ την θνησιμότητα και την παραμονή στις ΜΕΘ. Και θα είναι μια θεραπεία βάλσαμο μέχρι να έρθει το εμβόλιο.  Όμως χρειάζεται χρόνο γι’ αυτό, κάποιους μήνες ίσως. Αυτόν τον χρόνο μας ζητούν οι επιστήμονες να τους εξασφαλίσουμε, απλά και μόνο μένοντας σπίτι!

ΕΡΩΤΗΣΗ 17: Τα γάντια τελικά είναι χρήσιμα, με προστατεύουν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σε αντιδιαστολή με την μάσκα που, όταν την φοράμε, προστατεύει πιο πολύ τους άλλους από το να τους μεταδώσουμε τα σταγονίδιά μας, τα γάντια προστατεύουν πιο πολύ εμάς, αφού δεν αφήνουν τα χέρια μας να έρθουν σε επαφή με μολυσμένες επιφάνειες. Αυτό βέβαια στον βαθμό που ακολουθούμε κάποιους κανόνες. Δεν μπορούμε πχ να πιάνουμε το γνωστό Τ του προσώπου μόνο και μόνο επειδή φοράμε γάντια! Ούτε το ότι φοράμε γάντια σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κολλήσουμε (αν πχ κάποιος βήξει πάνω μας). Επίσης τα γάντια που θα μολυνθούν από τον ιό προστατεύουν τα χέρια μας αλλά δεν προστατεύουν τις επιφάνειες που θα αγγίξουν μετά την μόλυνση. Το ιδανικό θα είναι μετά από κάθε ενέργεια να αλλάζουμε γάντια, αλλά πρακτικά αυτό είναι αδύνατο. Γι’ αυτό καλό είναι να τα φοράμε σε περιπτώσεις που θα κάνουμε ύποπτες επαφές, πχ στο σούπερ μάρκετ και γενικά εκτός σπιτιού. Αμέσως μετά τα αποβάλουμε σε κλειστό κάδο και χρησιμοποιούμε αντισηπτικό ή πλύσιμο με σαπούνι για τα χέρια, δίχως να αγγίξουμε πριν το Τ του προσώπου.

Υπάρχουν γάντια LATEX και Νιτριλίου (πολυμερές επίσης), με πούδρα ή χωρίς. Όλα μας κάνουν. Αυτό όμως που πρέπει να προσεχθεί είναι να μην μας δημιουργήσει η χρήση γαντιών το ψευδές αίσθημα της ασφάλειας και χαλαρώσουμε τις προφυλάξεις μας ως προς τις επαφές με ανθρώπους και επιφάνειες. Τέλος οφείλουμε να ξέρουμε τον σωστό τρόπο που αφαιρούμε τα γάντια (δεν αγγίζουμε τις εξωτερικές τους επιφάνειες με γυμνά δάχτυλα ή τις εσωτερικές με το γάντι. Τι σημαίνει αυτό; Δείτε το βιντεάκι, η όμορφη κοπέλα τα δείχνει μια χαρά.

ΕΡΩΤΗΣΗ 18: Μιας και υπάρχουν ελλείψεις σε αντισηπτικά, θα μπορούσα να φτιάξω μόνος μου στο σπίτι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 18: Μολονότι ο ΠΟΥ έχει δώσει στην δημοσιότητα την συνταγή που πρέπει να χρησιμοποιηθεί καθώς και οδηγίες, δεν είναι κάτι απλό και ακίνδυνο και δεν θα το συμβούλευα για μια σειρά από λόγους.

Καταρχήν απαιτούνται πρώτες ύλες :οινόπνευμα μετουσιωμένο (φαρμακευτικό) 95 βαθμών ή ισοπροπυλική αλκοόλη, υπεροξείδιο του υδρογόνου, γλυκερίνη, απιονισμένο νερό. Κάποια από αυτά τα υλικά είναι δυσεύρετα πλέον. Δεύτερον χρειάζονται κάποια εργαλεία φαρμακευτικού εργαστηρίου (στην φωτογραφία κάποια από τα δικά μου) που δεν υπάρχουν πάντα στα σπίτια (πώς θα μετρήσει κανείς με την απαιτούμενη ακρίβεια όγκο 71,6ml ή 4,2ml για παράδειγμα;). Επίσης χρειάζεται εξειδίκευση για την διαδικασία που ακολουθείται στην παρασκευή, δεν τα πετάμε όλα στο καζάνι και ανακατεύουμε. Αυτό είναι μαγειρική, όχι φαρμακευτική χημεία! Και τέλος χρειάζεται ειδική φύλαξη και μέτρηση με αλκοολόμετρο στο τέλος για τον έλεγχο της περιεκτικότητας. Αυτά κατά την γνώμη μου (και την γνώμη των ειδικών) δεν μπορούν να γίνουν στο σπίτι από κάποιον αδαή.

Επιπλέον, σε περίπτωση που τα υλικά αυτά θα τα προμηθευτούν άλλοι από τους επιστήμονες υγείας θα τα στερήσουν από τους τελευταίους, γιατρούς και φαρμακοποιούς που τα έχουν ανάγκη σε νοσοκομεία και φαρμακεία. Χωρίς εργαλεία και κατάλληλες συνθήκες εργαστηρίου μπορεί να γίνει επιμόλυνση των σκευών. Επίσης ακόμα και ένα μικρό λάθος στην μέτρηση των συστατικών μπορεί να δώσει σημαντικές αποκλίσεις στην περιεκτικότητα και στην πράξη να φτιαχτεί ένα σκεύασμα που δεν θα έχει αποτελεσματικότητα στον ιό! Θα νομίζουμε ότι κάνει αντισηψία και δεν θα κάνει! Γι’ αυτό αφήστε καλύτερα την παρασκευή των αντισηπτικών στους φαρμακοποιούς που το έχουν σπουδάσει. Όλο αυτό το διάστημα οι φαρμακοποιοί της Ελλάδας φτιάξαμε (και συνεχίζουμε να φτιάχνουμε όταν βρίσκουμε πρώτες ύλες) πολλές χιλιάδες φιαλίδια αντισηπτικού και καλύψαμε κατά το δυνατόν τις πολλές ελλείψεις που υπήρχαν ώστε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.Έκαστος στο είδος του.

Τα ίδια λέει και ο καλός συνάδελφος Ηλίας Κατσόγιαννης:

 

ΕΡΩΤΗΣΗ 19:Τα τεστ που γίνονται στην Ελλάδα είναι αρκετά ώστε να έχουμε πλήρη εικόνα της διασποράς; Η στρατηγική μας είναι σωστή τελικά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ 19: Η Ελλάδα δεν είναι τελευταία στο ποσοστό χρήσης τεστ στον κόσμο, αλλά δυστυχώς απέχει πολύ από το να είναι πρώτη. Σε τι βοηθάει το εκτεταμένο testing; Στο να μπορείς να εντοπίσεις πολύ πιο γρήγορα τα πραγματικά κρούσματα, άρα

α) να έχεις εικόνα πολύ κοντά στην αλήθεια (και να διαμορφώνεις ανάλογα την στρατηγική σου)

β) να μπορείς να απομονώσεις κρούσματα, ακόμα και ασυμπτωματικά (εξαιρετικά σημαντικό!)

γ) να μπορείς να εντοπίσεις ευκολότερα και εκ των προτέρων ιδιαίτερες εστίες μόλυνσης (γειτονιές, συνοικίες, χωριά κτλ) και να τις θέσεις σε καραντίνα εγκλωβίζοντας τον ιό.

Μιας και βρισκόμαστε σε ένας είδος παγκόσμιου πολέμου, να το θέσω με πολεμικούς όρους. Κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται μόνο με άμυνα. Χρειάζεται και επίθεση! Το εμβόλιο, όταν φτιαχτεί θα είναι μια εξαιρετική άμυνα, ένα αδιαπέραστο σχεδόν τείχος. Το φάρμακο που θα σκοτώνει τον ιό όμως μπορεί να είναι ακόμα αποτελεσματικότερο και αν τα καταφέρουμε σε αυτόν τον τομέα θα έχουμε ένα εξαιρετικό επιθετικό όπλο! Αλλά για την ώρα στερούμαστε αυτών των όπλων. Άρα τι κάνεις όταν έξω πέφτουν βόμβες και δεν έχεις όπλα; Μπαίνεις στο καταφύγιο, που στην περίπτωση αυτή είναι τα σπίτια μας (3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ο μισός και πλέον πλανήτης είναι σε απομόνωση…). Ωραία μέχρι εδώ, αλλά το καταφύγιο είναι άμυνα, πώς θα κερδηθεί ο πόλεμος; Προφανώς απαιτείται κι εδώ κάποια επίθεση. Κι αυτή είναι το επιθετικό testing! Η εξιχνίαση όσο το δυνατόν περισσότερων κρουσμάτων και η απομόνωσή τους. Έτσι θα αποδεκατιστεί ο εχθρός σε διάστημα εβδομάδων, κι όχι μηνών.

Να τι λέει ο υπεύθυνος του ΠΟΥ

Ποιές χώρες κάνουν εκτεταμένο testing; Η Ν.Κορέα, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ισλανδία είναι από τις χώρες που κάνουν εξαντλητικά τεστ. Σε αυτό οφείλεται και το χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας που εμφανίζουν οι χώρες αυτές. Σκεφτείτε: άλλο να έχω μετρήσει 1000 κρούσματα (γιατί μου έχουν ξεφύγει αρκετοί) και να πεθάνουν 50 άνθρωποι (5%) και άλλο να έχω μετρήσει (επειδή κάνω εξαντλητικά τεστ) στον ίδιο πληθυσμό 5.000 κρούσματα και να πεθάνουν οι ίδιοι 50 (1%). Στον αντίποδα υπάρχουν χώρες όπως η Αμερική, η Σουηδία, η Ελβετία και η Αγγλία που ξεκίνησαν πολύ αργά να τεστάρουν και που η εικόνα τους και η εξέλιξη των κρουσμάτων είναι ανησυχητική.

Ενδεικτικά, αυτή τη στιγμή που γράφω, οι ΗΠΑ (327 εκ. πληθυσμός) έχουν κάνει 1.356.000 τεστ, δηλαδή σε ποσοστό 0,41% του πληθυσμού τους και έχουν 277.000 κρούσματα! Ένας στους πέντε που τεστάρεται νοσεί! Φανταστείτε τι έχει να γίνει στο άμεσο μέλλον…Λυπηρό.

Την ίδια στιγμή η Γερμανία (83 εκ. πληθ.) κάνει 919.000 τεστ, άρα σε ποσοστό 1,11% του πληθυσμού, με καταγεγραμμένα 91.000 κρούσματα (1/10 των τεστ). Φανερή η διαφορά.

Στην Ν.Κορέα (51 εκ. πληθ.) έχουν γίνει 455.000 τεστ, άρα 0,89% του πληθυσμού και με κρούσματα μόνο 10.000! (1/45 που τεστάρεται νοσεί!).

Στην Ελλάδα τώρα (11 εκ.) έχουμε κάνει 23.000 τεστ, άρα 0,21% του πληθυσμού, αρκετά χαμηλά. Τα κρούσματα που έχουν καταγραφεί είναι 1600 (1/14), ευτυχώς για την ώρα.

Τι συμπεράσματα βγάζουμε από όλα αυτά; Η χώρα μας προχώρησε με τόλμη και αρκετά έγκαιρα (μπορούσε και λίγο νωρίτερα, αλλά και πάλι καλά) σε περιοριστικά μέτρα, οπότε απέφυγε (για την ώρα!) δραματικά σενάρια τύπου Ιταλίας, Ισπανίας και ΗΠΑ. Γίνεται επίσης μια προσπάθεια προετοιμασίας σε πολλούς τομείς ακόμα και για πολύ χειρότερα σενάρια (πχ αυξήθηκαν κατά 200 οι ΜΕΘ). Δεν πάμε άσχημα, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε όπως δείχνουν τα πράγματα, αλλά όλα θα ήταν πολύ καλύτερα αν μπορούσαμε να κάνουμε τα διπλά ή τριπλά τεστ από αυτά που κάνουμε τώρα. Έτσι θα απομονώναμε έγκαιρα κρούσματα και όλες τις επαφές τους περιορίζοντας δραστικά τον ιό. Για ποιον λόγο δεν το κάνουμε; Ο κύριος λόγος νομίζω είναι η δυσκολία (όχι τα χρήματα, δεν είναι θέμα κόστους, είναι θέμα διαθεσιμότητας) να βρεθούν τα απαραίτητα τεστ στην αγορά ιατρικών προϊόντων. Γίνεται μια τεράστια πάλη ανάμεσα στα κράτη για να εξασφαλίσουν πολύτιμο υγειονομικό υλικό, πάλη που δεν επιτρέπει σε κάποιον να στοκάρει τεράστιες ποσότητες τεστ. Έτσι λειτουργεί, δυστυχώς, ο καπιταλισμός. Άρα η στρατηγική σου εφαρμόζεται και σύμφωνα με τις δυνατότητές σου. Επίσης άλλο είναι να έχεις εργοστάσια παρασκευής τεστ στην χώρα σου (πχ Κίνα, ΗΠΑ, Γερμανία) κι άλλο να τα εισάγεις από έξω.

Σύμφωνα με αυτά, η ελληνική στρατηγική έγινε κατ’ ανάγκην συντηρητική: πραγματοποιώ κοινωνική απομάκρυνση (social distancing) και αντί να τεστάρω ύποπτα κρούσματα τα βάζω σε καραντίνα, μιας και έτσι κι αλλιώς εκεί θα τα έστελνα ακόμα και αν ήταν θετικά. Αυτό που δεν γίνεται όμως είναι η περαιτέρω ιχνηλάτηση των επαφών των υπόπτων κρουσμάτων. Κι έτσι μας ξεφεύγουν περιστατικά. Ωστόσο ο κος Τσιόδρας υπεραμύνθηκε της στρατηγικής αυτής (η οποία είναι και στρατηγική των περισσότερων κρατών για να λέμε την αλήθεια) και επισήμανε σε σχετική ερώτηση ότι θα έρθει και η στιγμή του εκτεταμένου testing, προφανώς εννοώντας όταν θα έχει περάσει με σχετική επιτυχία το πρώτο κύμα του κορονοϊού. Τότε, ενδεχομένως και σε συνδυασμό με το τεστ αντισωμάτων (θα μιλήσουμε γι’ αυτό σε επόμενο άρθρο), θα μπορούμε να συρρικνώσουμε δραστικά την νόσο. Εύχομαι ολόψυχα η στρατηγική μας να πετύχει, παρά τις δικές μου και πολλών άλλων επιστημόνων ενστάσεις. Όταν φτάσει η ώρα της αντεπίθεσης της ανθρωπότητας ελπίζω να είμαστε όλοι γέροι και δυνατοί.

ΥΓ. Θα χαρώ να συζητήσω οτιδήποτε σχετικά με το θέμα και να ακούσω άλλες απόψεις και παρατηρήσεις.