Σύντομο το ραντεβού μας κι αυτό επειδή οι μέρες τρέχουν το Πάσχα πλησιάζει κι ο ελεύθερος χρόνος περιορίζεται.

Κι από τη μια στιγμή στην άλλη το νησάκι μας αλλάζει εικόνα και από ανοιξιάτικο γίνεται καλοκαιρινό με ενδιάμεση στάση το Πάσχα που φέτος  έρχεται την κατάλληλη στιγμή.

Με το Πάσχα λοιπόν κλείνει ένας γρήγορος  και έντονος συναισθηματικά  χειμώνας. Κι οι πέντε στιγμές μας πέρασαν κι άφησαν στη ζωή μας η κάθε μια τα σημάδια της.

Κι ότι έμεινε από τούτο το χειμώνα μπαίνει σιγά σιγά στο  “ κουτάκι “ με τα περασμένα. Κι είναι πια παρελθόν. Κι από αυτό αφήνουμε έξω μόνο τα καλύτερα, κι από τα άσχημα και στενάχωρα απλά μαθαίνουμε… και προχωράμε.

Μαθήματα ζωής οι δύσκολες στιγμές όταν περνάνε… Μα κι όταν ακόμα δεν έχουν περάσει εντελώς  ή έχουν αφήσει πίσω τους ανοιχτούς λογαριασμούς τις κλειδώνουμε ερμητικά στο κουτάκι τους,  πετάμε το κλειδί και το πιθώνουμε μαζί με τα άλλα στο ντουλάπι του χρόνου. Ξέρετε πόσα κουτάκια έχουν μαζευτεί εκεί για τον καθένα;

Κάθε μέρα που έδιωχνε ο Μάρτης ήταν και μεγαλύτερη και,  μια βροχερή μια ηλιόλουστη. Τάριξε τα νεράκια του όμως, δεν έχουμε παράπονο.

Ούτε από enents είχαμε παράπονο αφού εως  την πρωταπριλιά  και κάτι είχαμε να κάνουμε, να δούμε να ασχοληθούμε.

Καφέ στο Πέτρινο  κέρασε τις γυναίκες-μέλη του ο Σύλλογος Ηλακάτη που στη συνέχεια διοργάνωσε λαμπαδοφορίες (έτσι τις λέμε εδώ και μη με διορθώσει κανένας).

Με πολύ μεγάλη συμμετοχή από όλες τις ηλικίες ο σύλλογος γυναικών ξεσήκωσε την παραμονή της 25^ης Μαρτίου και τα τρία χωριά προσφέροντας ένα διασκεδαστικό θέαμα . Και αυτό …ήταν από μόνο του επιτυχία.

Η σχολική γιορτή τίμησε ξανά τους ήρωες της επανάστασης και η παρέλαση απειλήθηκε και φέτος από βροχές που ευτυχώς κόπασαν κατά τη διάρκεια της.

Η αλλαγή της ώρας , ευχάριστη για πολλούς, ενοχλητική για μας τους χειμωνιάτικους τύπους. Μπαίνουμε και ουσιαστικά στη θερινή περίοδο. Άντε …καλή σαιζόν.

Κι η αλλαγή του σκηνικού ταχύτατη και ορατή παντού.

Στη θάλασσα που ηρεμεί και ανοίγει τα χρώματα της. Στον ουρανό που διώχνει οριστικά τα σύννεφα και ο ήλιος φέγγει ανεμπόδιστος και καυτός.

Στους δρόμους που στεγνωμένοι από τη γλίτσα   συγκρατούν καλύτερα τα απότομα φρεναρίσματα των  Σουμάχερ. Στη φύση που αρχίζει να κιτρινίζει και στις μαργαρίτες που καλύπτουν πολύχρωμα το οπτικό μας πεδίο.

Στα ανοιχτά πορτοπαράθυρα και στις φορτωμένες αυλές. Στα πρώτα εκδρομικά λεωφορεία  που έρχονται  μαζί με τα τουριστικά καΐκια  που  περιέργως δεν σταμάτησαν όλο το χειμώνα.

Στα κλειστά μαγαζιά που ετοιμάζονται πυρετωδώς για την καινούργια σαιζόν. Ο ήχος του πιεστικού, η μυρωδιά της λαδομπογιάς της χλωρίνης και του αζαξ, οι ανοιγμένες σκάλες και οι μπογιατισμένες φόρμες εργασίας δεν σου αφήνουν περιθώριο να μην νοιώσεις την αλλαγή. Να μην μυριστείς το Πάσχα και το καλοκαίρι που έρχεται.

Στα κοτεράκια που φτάνουν όλο και πιο συχνά μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες  που την κοπάνισαν από τα εγγόνια και την Αθήνα, τάχα για να ετοιμάσουν τα σπίτια τους.

Στις παιδικές χαρές που γεμίζουν παιδικές φωνές και σπάνε την μέχρι τώρα απόλυτη σιωπή.

Και δειλά –δειλά τα πρώτα μαγαζιά άνοιξαν και τα  φουγάρα κάπνισαν. Ο Γάντζος στο Βαθύ άναψε  πρώτος τα φώτα και έσπασε εν μέρει το σκοτάδι φωτίζοντας σιγά σιγά εκείνο το σημείο. Κι  ο  Ζούπης  ζωντάνεψε το Στεφάνι.

Ακολουθούν οι υπόλοιποι που προς το παρόν περιμένουν να περάσει το σύννεφο λάσπης από τη Σαχάρα που είπε ο Αρνιάκος.

Καλή αρχή και για τα γρι-γρι που έφεραν τον πρώτο γαύρο στο τραπέζι μας. Έφεραν  και κάτι τεράστια καΐκια στα νερά μας που έπιασαν όλο το λιμάνι στο Βαθύ και θύμισαν εποχές προ τουρισμού. Τότε που τα λιμάνια μας φιλοξενούσαν μόνο καΐκια  ψαρόβαρκες και την συγκοινωνία. Περήφανα και τεράστια σκαριά προκάλεσαν το ενδιαφέρον των ντόπιων που τα περιεργάζονταν με απορία και ενδιαφέρον.

Από το Πόρτο Χέλι και την Πάρο τα μεγάλα ψαράδικα άραξαν για ένα βράδυ στα μέρη μας ,για να δοκιμάσουν την τύχη τους στα γύρω νερά. Και το επόμενο πρωί  το λιμάνι άδειασε και πάλι  και συνέχισε να  φιλοξενεί καλοκαιρινές προετοιμασίες.

Οι ψαράδες μπαλώνουν τα δίχτυα τους, συντηρούν τις βάρκες τους, δοκιμάζουν τις μηχανές τους ή βάφουν τα σκάφη τους.

Τόσο ίδια εικόνα κάθε χρόνο τέτοια εποχή… Και τόσο όμορφη πάντα….

Τέλος εποχής λοιπόν . Καρδιά της Άνοιξης και το καλοκαίρι προ των πυλών. Κι επειδή άλλο καλοκαίρι χωρίς Ντίνο δε βγαίνει οι υπεύθυνοι της ξενιτιάς του, αποφάσισαν να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας με σκοπό να ζητήσουν συγνώμη για την ανάρμοστη συμπεριφορά τους κι έτσι να πείσουν τον Ντίνο να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη. Για να δούμε …θα πιάσει; Προς το παρόν οι παρέες ξαναμαζεύονται και τα στέκια ξαναστήνονται σιγά-σιγά. Όπου νάναι έρχονται και τα φτυάρια… ολοκαίνουργια και καλογυαλισμένα. Σημεία της εποχής …ώσπου να μπει για τα καλά το καλοκαίρι και να ξαναχαθούν για λίγο μες τον πανικό της δουλειάς, για να ξαναβρεθούν λίγο μετά τον Αύγουστο ώσπου να φύγουν πάλι για χειμώνα. Όπως κάθε χρόνο…

Κι ο χρόνος κύλησε γρήγορα. Κάποιοι πρόλαβαν και ξεκουράστηκαν. Άλλοι πάλι καθόλου και ο Μήτσος από αυτούς που δεν πήραν ανάσα το χειμώνα. Οι μαστοριές στο σπίτι, τα ταξίδια και η ενασχόληση του με τα κοινά δεν του επέτρεψαν να ηρεμίσει. Όμως και το  το ποίημα του τόπε και το στεφάνι του κατέθεσε… Και το νέο του απόκτημα λίγο πριν ξεκινήσει η δουλειά μια έννοια παραπάνω.

Παραπάνω από 6 κιλά το σέσκουλο που  μας ήρθε από την Κεφαλονιά. Μια λαχανόπιτα μόνο του έβγαλε και φυσικά δεν θα έλειπε από τα αξιοπερίεργα της στήλης.

Ούτε κι ο πρόεδρος θα μπορούσε να λείπει που τον πιάσαμε αδιάβαστο αφού δεν είχε πληροφορίες για τον άγνωστο επισκέπτη που μας έφερε το ελικόπτερο.

Οι πληροφορίες όμως για την υποβάθμιση του σχολείου μας δεν είναι θετικές… μάλλον οι αγώνες μας δεν έπιασαν τόπο αφού τελικά δεν προλάβαμε το …κακό. Επίσημα δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό όμως η απάντηση του υπουργού τα λέει όλα.

Γνωστοί  ήταν οι μικροί εμπρηστές που παραλίγο να λαμπαδιάσουν το Βαθύ με  τρακατρούκες. Ευτυχώς γονείς και εθελοντές έτρεξαν και πρόλαβαν τη φωτιά πριν εξαπλωθεί μπροστά στους ενόχους που ενώ στην αρχή αρνούνταν την συμμετοχή τους στο συμβάν,  μετά από λίγο κάρφωναν ο ένας τον άλλο. Το αποτέλεσμα της κατάσβεσης ένα κάταγμα, κι ένα γερό μάθημα για το πόσο επικίνδυνα μπορεί να γίνουν τα πυροτεχνήματα όταν βρεθούν σε λάθος χέρια.

Πυροτέχνημα πολιτικό και η ανεξαρτητοποίηση  του Πάνου Κονιδάρη (του Ιωάννη) από τον συνδυασμό του για όσους δεν το περίμεναν. Άλλη μια αλλαγή  στο πολιτικό σκηνικό μέσα στο μήνα. Κι επειδή ο Πάνος  δεν ησυχάζει συνεχίζει να διεκδικεί την εμπιστοσύνη των συναγωνιστών του και καταθέτει υποψηφιότητα στις  εκλογές για την προεδρία δημοτικών τοπικών οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας. Και φυσικά εξελέγη. Πολλές αρμοδιότητες Πάνο… γιαυτό και το Άγιο Όρος ε; Καλή επιτυχία λοιπόν.

Με επιτυχία στέφθηκε και η συμμετοχή των παιδιών μας στους αθλητικούς αγώνες στη Λευκάδα όπου συναγωνίστηκαν  με συμμαθητές τους από  τα σχολεία της πόλης. Και φυσικά κατέκτησαν πολύ υψηλές θέσεις ανάμεσα σε παιδιά που ασχολούνται εντατικά με τον αθλητισμό. Η επιτυχία είναι στο d.n.a τους φαίνεται…

Νύχτα από ότι φάνηκε έδρασαν οι υπεύθυνοι της οικολογικής καταστροφής στη λίμνη του Μπαμπαρέζου, αλλά επειδή ο θεός αγαπάει και τον νοικοκύρη ειδοποιήθηκαν οι αρχές και πρόλαβαν το κακό. Άφαντοι οι ένοχοι που φαίνεται ότι ειδοποιήθηκαν και αυτοί  και την… έκαναν!

Κι ο Μάρτης φτάνει στο τέλος του γράφοντας και όμορφες οικογενειακές στιγμές, γιορτές  και ευχάριστα γεγονότα. Κι αφού πρώτα πούμε χρόνια πολλά στον Θοδωρή και στην Θεοδώρα που γιόρταζαν να ευχηθούμε σε έναν από τους εορταζόμενους Θοδωρή (Κατοπώδη) και στην γυναίκα του Εύη να τους ζήσει το κοριτσάκι τους που ήρθε στον κόσμο μέσα στο Μάρτη. Και ο μικρός μπέμπης του Αριστείδη(Μάντζαρη) βαφτίστηκε στην Αθήνα και πήρε το όνομα  Δημήτρης.

Κι άλλα μωράκια περιμένουμε και νέες εγκυμοσύνες έχουμε…. Καλός και καρπερός κι ο Μάρτης.

Κάπως έτσι έφυγε κι εμείς , κάπως έτσι τον ζήσαμε. Κι επειδή οι επόμενες στιγμές θα είναι αλλιώς αποχαιρετάμε μαζί με τον Μάρτη και τον χειμώνα και αφιερώνουμε όλες τις στιγμές του  σε εσάς που τις μοιράζεστε μαζί μας. Που τις ζείτε, τις ζητάτε, που τις περιμένετε….

Αναζητήστε τις στο sait και κάντε μια χειμωνιάτικη αναδρομή. Ταξιδέψτε στο παρελθόν και φτάστε σιγά σιγά στο σήμερα. Σαν ένα ταξίδι στη βροχή… στο χρόνο που πέρασε… στο χτες.

Και μέχρι να τα πούμε ξανά …να είμαστε όλοι καλά!

Από Μεγανήσι …Καλό βράδυ!