ΜΑΡΤΗΣ 2019

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Για να χαράξεις το αύριο, το μέλλον θα πρέπει να γνωρίζεις το παρόν αλλά να γυρνάς και συχνά στο παρελθόν.

Μικρά νησιά ή και μικρές ορεινές περιοχές , χωριά – κωμοπόλεις θα έπρεπε να έχουν, λένε οι ειδικοί, μία διαφορετική ανάπτυξη από αυτή που συνήθως βλέπουμε.

Τί είδους ανάπτυξη; Πιο ΠΟΙΟΤΙΚΗ με σεβασμό στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και στην ΠΑΡΑΔΟΣΗ.

Στο Μεγανήσι, δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε. Δεν γνωρίζαμε; Δεν είχαμε την ανησυχία να δούμε τι γίνεται αλλού; Τα κόμματα; Δεν μας είπε κανείς τίποτε;

Εγώ πάντως με 2-3 άλλους, άντε 5, τα λέγαμε από το 92-93.

Που είναι η ολοκλήρωση του περιφερειακού δρόμου;

Πού είναι η πεζοδρόμηση στο εσωτερικό των χωριών;

Που είναι η απαγόρευση της κυκλοφορίας των οχημάτων τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες μέσα στα χωριά;

Που είναι τα πάρκινγκ;

Που είναι οι χώροι αναψυχής;

Που είναι η διαμόρφωση του ιστορικού μονοπατιού από ΚΑΤΩΜΕΡΙ σε ΠΗΓΑΔΙ & ΠΗΓΑΔΙ – ΒΑΘΥ;

Που είναι η διαμόρφωση σε χώρο αναψυχής στο ΠΗΓΑΔΙ στον Αθερινό;

Που είναι το άνοιγμα άλλης πλαζ;

Τι ωραία στο Φανάρι που θα είμαστε ΟΛΟΙ…

ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ γιατί θα είμαστε τόσο κοντά ο ένας στον άλλο…

Που είναι το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ στο ΚΑΤΩΜΕΡΙ; Προτείνω να ξαναχτιστεί.

Που είναι ο ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ κλειστός ή ανοιχτός στο ΚΑΤΩΜΕΡΙ ή ΒΑΘΥ για εκδηλώσεις και ομιλίες;

Που είναι το Καλοκαίρι, και όχι μόνο, η ΕΒΔΟΜΑΔΑ με ΜΟΥΣΙΚΕΣ –ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ – ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ – ΠΑΙΔΙΚΕΣ εκδηλώσεις;

Που είναι η ενημέρωση των επαγγελματιών, αλλά και των κατοίκων γενικότερα, για θέματα όπως ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ – ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ- ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ και πάει λέγοντας.

Που είναι η ενημέρωση των επαγγελματιών από το Δήμο ότι έξω από τα μαγαζιά και δίπλα από τη θάλασσα δεν κατασκευάζουμε κουτιά από ξύλο και νάυλον αλλά βάζουμε ομπρέλες;

Που είναι η ενημέρωση από πλευράς  του Δήμου για να μη χαθεί η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ στο χτίσιμο ή στην ανακαίνιση των σπιτιών;

Που είναι η ενημέρωση από το Δήμο για την ΑΞΙΑ της περιουσίας των κατοίκων;

Που είναι η ενημέρωση από το Δήμο για τη σταδιακή κατάργηση της πλαστικής σακούλας και γενικότερα οποιουδήποτε πλαστικού;

Γιατί δεν έχουν ενημερωθεί οι κάτοικοι μέχρι σήμερα για τον ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ και τι σημαίνει αυτό;

Που είναι οι πανέμορφες παραδοσιακές ΣΤΟΛΕΣ ;

Που είναι ηχογραφημένα τα τραγούδια του ΓΑΜΟΥ;

Προτείνω να γίνει ΓΑΜΟΣ αληθινός ή και ψεύτικος , αυτός της μίας εβδομάδας, με ΠΡΟΖΥΜΙΑ-ΚΑΝΙΣΚΙΑ-ΠΗΓΑΔΙ – ΣΤΡΩΜΑΤΑ , να δούμε τι υπάρχει , μήπως και περισώσουμε κάτι.

Που είναι οι ΑΡΓΑΛΕΙΟΙ, τα ΣΙΔΕΡΑ με το κάρβουνο, οι ΠΙΝΙΑΤΕΣ για το νερό από το πηγάδι;

Κοντολογίς που είναι  το ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ με ειδικό τμήμα στη ναυτική μας παράδοση δηλ ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ;

Που είναι η μετατροπή του συνεταιρισμού σε ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΛΑΔΙΟΥ;

Που είναι το φωτογραφικό άλμπουμ για την προβολή του νησιού; Δύο φορές το ξεκινήσαμε, ο ΑΛΚΗΣ ο ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ που είχε και τις φωτογραφίες – 800 παρακαλώ-, ο ΠΕΤΡΟΣ ο ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ και εγώ. Τη μία το 1994-1995 δήμαρχος Δημήτρης Δάγλας και την άλλη δήμαρχος Στάθης Ζαβιτσάνος 2013-2014. Και τις δύο φορές στο τέλος τους ψάχναμε.

Που είναι η πρωτοβουλία από το Δήμο για να χαρακτηριστούν οι ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ;

Όταν ενημέρωνα το Καλοκαίρι του 2000, αφού είχα πάει στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ κατάλαβα ότι δεν το έχουν σκεφθεί ποτέ ή << τι μας λέει και αυτός τώρα;>>

Τώρα όμως νομίζω ότι τελείωσε…

Και τελείωσε γιατί έχουμε νταμάρι, έχουμε ξενοδοχείο τεράστιο, έχουμε νάυλον κατασκευές, έχουμε άσφαλτο μέσα στα χωριά, είχαμε ωραίες λιθιές από πέτρα και αφού τις γκρεμίσαμε βάλαμε τσιμέντο και σύρμα, χτίσαμε περιβάλλοντα χώρο καντίνας δίπλα στη θάλασσα από μπετόν και πάει λέγοντας.

Επαναλαμβάνω, τα περισσότερα από αυτά έχουν ειπωθεί από αρχές της δεκαετίας του ’90.

Δεν έγινε σχεδόν τίποτα.

Η ΕΛΠΙΔΑ βέβαια πεθαίνει ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.

Κάπου στην αρχή αναφέρω τη λέξη ΑΝΗΣΥΧΙΑ . Υπήρχε μία ανησυχία και ένα ενδιαφέρον για το διπλανό μας και για το τι συμβαίνει αλλού.

ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ.

Κάποιοι-ες ΕΥΤΥΧΩΣ χρησιμοποίησαν αυτή την ανησυχία για να δουλέψει το μυαλό τους μήπως και πάει ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ.

Τους χαιρετισμούς μου

ΛΑΚΗΣ ΚΑΤΩΠOΔΗΣ.